به گزارش خبرگزاری شنو، سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران سومین روز خود را در شهر کرمان پی گرفت. موضوع و تم اصلی جشنواره امسال بر «دو بیتی خوانی» متمرکز است. جشنواره‌هایی از این دست، با توجه به کثرت قومی و تنوع موسیقایی ایران زمین، اگر موضوع نداشته باشند نمی‌توان از آنها انتظار خروجی خاصی داشت. در نتیجه موضوعات از این جهت انتخاب می‌شوند که در بین همه اقوام وجود داشته باشند. دوبیتی قالبی از ادبیات منظوم است که در موسیقی‌های کلامی حضور جدی دارد و این کارکرد کلامی موسیقایی کم و بیش در بین همه اقوام مشترک است و با تکنیک‌ها و شیوه‌های مختلفی خوانده و اجرای می‌شود و در نتیجه می تواند باعث ایجاد تنوع شنیداری در اینچنین رویدادهایی شود.
در این خصوص در سومین روز جشنواره موسیقی نواحی ایران که در شهر کرمان در حال برگزاری است، گفتگویی با «هوشنگ کردستانی» هنرمند حاضر در این رویداد انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
هوشنگ کردستانی خواننده موسیقی جنوب کرمان درباره اجرای خود در جشنواره موسیقی نواحی ایران گفت: اجرای من گوشه‌ای از مقام‌هایی بود که در موسیقی جنوب کرمان رایج است. تقریباً اکثر مردمانی که به این مقام‌ها آشنایی دارند، می‌توانند آن را بخوانند و زمزمه کنند.
ساز نی هم که استفاده شد، نی زال زناک بود که مجتبی سالمی آن را نواخت. مقام‌هایی که ما اجرا کردیم مهرجون، کارون زنگیون، سرآوردی و نجیران بود که همگی از مقام‌های خاص کرمان هستند.
وی با اشاره به اینکه این آوازها را در سوگ‌ها استفاده می‌کنند، تصریح کرد: موضوع امسال جشنواره دوبیتی‌خوانی بود و ما نمی‌توانستیم به بحث شادمانه ورود کنیم.
شادمانه‌های موسیقی جنوب کرمان خیلی زیاد است. در کرمان از بدو تولد یک نوزاد تا عروسی و مراسم‌های مختلف، موسیقی کاربرد دارد.
این هنرمند موسیقی نواحی در واکنش به مخالفت‌ها با برگزاری جشنواره موسیقی نواحی اظهار کرد: ما هفت، هشت ماه بود که هیچ برنامه‌ای اجرا نکرده بودیم و تقریباً سرخورده و مأیوس شده بودیم.
فکر می‌کردیم که شاید دیگر نتوانیم اجرا برویم، اما این جشنواره باعث شد که ما بیاییم اینجا همکاران خودمان را ببینیم و موسیقی اجرا کنیم. متوجه شدیم که زندگی ادامه دارد و موسیقی هم ادامه خواهد داشت.
کردستانی در پایان خاطرنشان کرد: ما امسال توفیق نداشتیم که شنونده‌های عزیز را از نزدیک ببینیم. هر سال که به جشنواره موسیقی نواحی می‌آمدیم تا مدت‌ها شارژ بودیم و لذت می‌بردیم. امسال نیز به طور غیرمستقیم با مردم در ارتباط هستیم.
به نظرم برگزاری جشنواره در این شرایط اتفاق خوبی بود. کسانی که مخالف برگزاری این جشنواره هستند حتماً متوجه نیستند ما در چه وضعیتی از لحاظ روحی قرار داریم. اگر متوجه بودند چنین حرفی را نمی‌زدند. دوستان دشمنی‌های خودشان را بگذارند جای دیگر مطرح کنند.
