به گزارش خبرگزاری شنو، احمد کایا در بیست و‌هشتم اکتبر سال ۱۹۵۷ در شهر ملاطیه ترکیه به دنیا آمد. پدر احمد کُرد و مادرش ترک بود. در کودکی به دلیل شرایط اقتصادی نامناسب خانواده‌اش به شهر استانبول مهاجرت کردند.
اولین آلبوم احمد با نام «ترانه‌هایی برای کوه‌ها» که اعتراض به وضعیت موجود و شرایط استبدادی آن دوره بود منتشر شد. در این آلبوم احمد کایا به کودتای ۱۹۸۰ میلادی در ترکیه که موجبات خفقان سیاسی شدیدی را در ترکیه فراهم آورده بود اعتراض کرد. این آلبوم چند روز پس از انتشار ممنوع شد.اما مردم به ممنوعیت انتشار آلبوم اعتراض کردند و آلبوم بار دیگر به بازار بازگشت و به یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های تاریخ ترکیه تبدیل شد.
آلبوم دوم احمد کایا «ترانه شفق» نام داشت و شعری به همین نام در این آلبوم از «اولکو تامر» بود. شعر تامر که به دلیل باور‌های سیاسی‌اش در آستانه اعدام بود سبب شد که این آلبوم احمد کایا شهرت بیش‌تری پیدا کند و مردم اقبال بیش‌تری به آن نشان بدهند. احمد کایا در سال ۱۹۸۷ با «یوسف هایال اوغلو»، شاعر و ترانه‌سرا و نویسنده اهل ترکیه آشنا شد. وی به زبان ترکی شعر می‌سرود. او برادر گولتن بود که بعد‌ها – در سال ۱۹۸۶ – همسر احمد کایا شد.این آشنایی فصل دیگری را در زندگی احمد کایا رقم زد.
آلبوم «به پا می‌خیزیم» که بیش‌تر شعر‌های آن از یوسف هایال اوغلو بود در آن شرایط انسداد سیاسی در ترکیه بیش از پیش او را در ردیف خوانندگان برتر و معترض ترکیه قرار داد.کایا در دوران فعالیت هنری خود با بسیاری از شاعران بزرگ ترکیه همکاری داشت. شاعرانی، چون «آتیلا ایلهان» و «اورهان کوتالاز» از زمره این شاعران بودند.به احمد کایا در ترکیه «دموکرات خسته» نیز می‌گفتند که برگرفته از آلبومی به همین نام از کایا است. به احمد کایا در ترکیه «دموکرات خسته» نیز می‌گفتند که برگرفته از آلبومی به همین نام از کایا است.
اما این مراسم و حواشی اون باعث شد که زندگی حرفه‌ای احمدکایا در ترکیه به پایان برسد، چرا که او می‌خواست به کردی آواز بخواند. احمد موقع دریافت جایزه سخنانی بر زبان آورد که همه چیز را زیر و رو کرد. آن سخنان نقطهٔ عطف مراسم آن شب و نقطهٔ عطف زندگی حرفه‌ایش بود. این خبر باعث شد که هنرمندان حاضر در مراسم به خشم بیایند و با فریاد‌های «خائن»، «جدایی‌طلب» و «تروریست» او را از سالن مراسم بیرون کنند.
با وجود خشم عمومی که متوجه احمد بود، او برای برگزاری چند کنسرت راهی فرانسه شد. او به دلیل جو نامناسب ترکیه نتوانست به ترکیه بازگردد و تصمیم گرفت که در فرانسه اقامت کند. احمد کایا به اتهام جدایی‌طلبی به صورت غیابی به سه سال و نه ماه حبس محکوم شد. هنوز یک سال از این ماجرا نگذشته بود که احمد کایا در پاریس بر اثر حمله قلبی از دنیا رفت. کایا هنگام مرگ چهل و سه سال داشت و در تبعید درگذشت. او در شانزدهم نوامبر سال ۲۰۰۰ میلادی فوت کرد. پیکر کایا را در گورستان پرلاشز به خاک سپردند.
