به گزارش خبرگزاری شنو، از نغمه‌های شاد و اصیل ایرانی است. گرچه این موزیک، در طی زمان دستخوش تغییر و تحولاتی شده، اما جنبه فولکلور و اصیل آن، کماکان پابرجاست. این نوع موسیقی، در خطه شمال و استان‌های مازندران و گلستان بسیار پرطرفدار بوده و به شکل سازی و آوازی اجرا می‌شود. پیوند تنگاتنگ آن با موسیقی گیلکی و خراسانی باعث شده تا سراسر خطه سرسبز شمال ایران، با نواهای شاد و اصیل، شهرت پیدا کند.
چرا موسیقی مازندرانی؟
زندگی در شمال ایران، علاوه بر لذت هم‌نشینی با اهالی خونگرم و دوست‌داشتنی این خطه، مزایای بسیار دیگری هم در خود نهفته دارد. پیوند با طبیعت و استفاده از مواهب این نزدیکی، یکی از این موقعیت‌هاست. گوش فرا دادن به آواهای زنده در طبیعتی که چندان از ما دور نیست، در تقویت قوای ذهنی و بیدار کردن قریحه فردی، بسیار موثر است.
مازندران، دیار ساز و آواز
شکوفایی استعدادهای موسیقیایی در این بخش از سرزمین پهناور ایران را نیز، می‌توان به همین موضوع نسبت داد. مردم نواحی شمال ایران اصولا انسان‌های شاد و با ذوقی هستند. ارتباط نزدیک آنها با طبیعت، بی‌شک در این موضوع بی‌تاثیر نبوده است. حتی مرثیه‌ها و آواهای غمگین این ناحیه نیز، چندان سوزناک نیست و همه چیز نهایتا به امید ختم می‌شود!
موسیقی مازندرانی، جلوه‌ای از این شادمانی و ذوق طبیعی است. در بخش موسیقی آوازی، شعرهای مازندرانی در یکی از سه بخش عاشقانه، حماسی و آئینی قرار می‌گیرد.
در بخش تغزلی یا عاشقانه، ازدلدادگی به یار تا عشق و علاقه به طبیعت و اجزای زندگی، همه نوع آواز وجود دارد. نغمه‌هایی اغلب شاد و در برخی موارد نیز، ترانه‌هایی که به عشق‌های ناکام اشاره دارد.
آواهای حماسی مازنی هم، اغلب دارای قدمت بوده، منطقه سورت و اتفاقات حماسی دوران قاجار را یادآوری می‌کند.
موسیقی مازندرانی در بخش آئینی، شامل نوروزخوانی، نواجش یا موری (شامل اوازهای مویه یا مرثیه خوانی بر مرگ عزیزان)، تعزیه خوانی، چاووش‌خوانی (شامل آوازهای بدرقه یا پیشواز زائرین اماکن مقدس) و موارد دیگر از این قبیل می‌گردد.
این همه دلیلی است تا موسیقی این بخش از کشورمان همه سلیقه‌ها را در بر گرفته، با اقبال عمومی روبرو باشد و هر روز بر تعداد طرفداران آن اضافه شود.
خوانندگان موسیقی اصیل مازندرانی
خوانندگان هر نوع موسیقی را، می‌توان طلایه‌داران آن سبک و پرورش‌دهندگان واقعی آن نامید. شعرها و ترانه‌ها، در حنجره آوازه‌خوانان، جان گرفته و در سینه مردم، جاودانه می‌شوند. خوانندگان سنتی و اصیل در شمال ایران نیز، پرچمداران موسیقی مازندرانی هستند.
خوانندگان این خطه به‌خوبی توانسته‌اند حق موسیقی مردمی را ادا کرده و آوای زندگی را به گوش مشتاقان برسانند. از گروه‌های موسیقی سنتی و پاپ، تا تک‌خوان‌ها و خوش صداهای این عرصه، همه جای مازندران، از نوای عشق، لبریز است.
محدوده فرهنگی این جغرافیای موسیقیایی را، می‌توان به دو نیمه شرقی و غربی در این استان تقسیم کرد. اجرای موسیقی فولکلور در همه این نواحی، پراکندگی یکسانی ندارد. چنانکه در غرب مازندران، آوازخوانی سنتی بیشتر به‌شکل تک‌خوانی و بدون ساز اجرا می‌شود.
اما بیشترین موسیقی مازندرانی، با ساز همراه است و آوازه نغمه‌های شاد آن، نه تنها به هر نقطه از ایران، که به دیگر نقاط جهان هم رسیده است. از سازهای معروف در این خطه، دسرکوتن، دایره، تار،کمانچه یا للـه‌وا و قرنی را می‌توان نام برد.
موزیک مازندران، موسیقی مردم
به‌هر تقدیر، موسیقی ریشه‌دار و اصیل مازندرانی چه در بخش ساز و چه آواز، پیوندی عمیق با مردم دارد. هیچ آوایی در این دیار ناشنیده نمی‌ماند. هر جا آوازه‌خوانی با حنجره گرم و طلایی می‌خواند گوش‌هایی مشتاق برای شنیدن نیز، در انتظار است.
مشتاقان می‌توانند از آلبوم‌های محلی و صداهای نام آشنا برای شناخت بیشتر این موسیقی استفاده ببرند.
کلام پایانی، صداهای جوان
صداهای جوان و سرزنده‌ای هم در این میان خودنمایی می‌کنند. نسلی که بار انتقال این رسالت فرهنگی را به نسل‌های بعد بر دوش دارند.
از میان این آواها، خواننده نسل جوان، جواد نکایی این روزها خوش می‌خواند. با ترانه‌هایی که از دل برمی‌خیزند و لاجرم بر دل می‌نشینند.
از جواد ده‌ها ترانه در همه تم‌ها، به انتشار رسیده که بعضی هم در فیلم‌های ایرانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. عاشقانه‌های جواد نکایی را دلدادگان زمزمه می‌کنند. آلبوم‌های او را می‌توانید از سایت نیک موزیک تهیه و با شنیدن آنها، لحظاتی را به فراغت بگذرانید.
