به گزارش خبرگزاری شنو، کتاب «تنبور لَکستان؛ آوانویسی و بررسی تحلیلی» تألیف رامتین کاکاوندی نوازنده، آهنگساز و پژوهشگر موسیقی از سوی انتشارات عارف پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
رامتین کاکاوندی درباره این اثر تالیفی گفت : در این کتاب به مبحث موسیقی مقامی تنبور لکستان و قوائد چگونگی طرز تنبورنوازی دوره مذکور اشاره شده است. با شیوه نواختن امامقلی امامی که یکی از برجسته‌ترین نوازندگان تنبور و میراث‌دار فرهنگ موسیقایی آن حوزه بوده‌اند مقام‌های آن دوره را تجزیه و تحلیل و وضع و حالت پیدایش مقام‌ها را با طرز رسم ایشان آوانگاری شده است.
وی با اشاره به انگیزه های خود برای انتشار این کتاب تاکید کرد: بنده با الهام از شیوه نوازندگی شاگردان آقاسید نصرالدین، مصمم به آوانگاری این نوع شیوه شدم. با گردآوری آثار ضبط شده استادان مطرح و با جمع‌آوری تاریخ پیدایش و خلق مقامات تصمیم به انتشار این مجموعه گرفتم.
کاکاوندی در ادامه درباره محتوای این اثر پژوهشی توضیح داد:
مقام‌های آوانگاری‌شده این مکتوب، به سه دلیل برداشتی از شیوه مقام‌نوازی امامقلی امامی است. نخست اینکه، چون ذات موسیقی مقامی براساس بداهه است و تمامی مقام‌ها به صورت سینه‌به‌سینه منتقل شده‌اند و طبیعتاً به موسم انتقال، دخل و تصرف نوازنده نیز میسر بوده آن ها نیز از این حاجت مستثنا نبوده‌اند. پس از احاطه پیداکردن در این امور، بیانگر روایت خویش شده‌اند. دومین دلیل این است که اساس موسیقی مقامی تنبور، تکرار، دوباره‌گفتن یا به دفعات انجام‌دادن است. خواه، تکرار در گردش ملودی و نغمات باشد، خواه در ریتم، ضرب یا ادوار.
بر همین اساس با بررسی آثار امامی ملتفت خواهیم شد که او نیز در اجرای مقام‌ها از عامل تکرار، در ملودی و ریتم، به دفعات استفاده کرده‌اند. سومین عاملِ تفاوتِ بارزِ میانِ منطقۀ لکستان و دیگر مناطق رواج تنبور هم وام‌گیری از مجموعه ابزارهایی چون آوایی، ملودیک، نغمگی، ضربی، فواصلی و ریتمیک موسیقی فولکلوریک منطقۀ لکستان است. قالب ارائۀ آن ابزارها توسط سازهای سورنا، کمانچه، تمبک، دهل و سازهای دیگر بوده است . این نگرش، به‌وفور در مقام‌های نواخته‌شدۀ امامی دیده می‌شود که همان بهره‌گیری از فواصل، ریتم و تکنیک‌های سازهای اجراکنندۀ موسیقی فولکلوریک لکستان و ادغام آن ابزارها با موسیقی مقامی تنبور است.
رامتین کاکاوندی
رامتین کاکاوندی زاده ۲۵ مرداد ۱۳۶۹ کارشناس آهنگسازی، نویسنده و نوازنده تنبور. از نسل چهارم مقام‌نوازان پس از آقاسیدنصرالدین خاموشی جیحون‌آبادی می باشد. تعدادی از مقام‌های تنبور را بین سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۹ خورشیدی از استاد سیدخلیل عالی‌نژاد فرا گرفته است. مابقی مقام‌ها را نزد عبدالمحمد شربتی از شاگردان آقاسیدنصرالدین خاموشی تلمذ نموده است.
تاکنون آلبوم‌های «پلی به سوی خورشید، در چارچوب موسیقی مقامی تنبور»، «آمد ندید برفت، در چارچوب موسیقی سنتی، دونوازی سه‌تار و تمبک»، «یادگار روزگار تار، در چارچوب موسیقی سنتی، دونوازی تار و تمبک»، «آلبوم مَرنو، در چارچوب موسیقی کلاسیک، آهنگسازی»، «آلبوم ضرب‌آهنگ، در چارچوب موسیقی مقامی دف» و کتاب‌های «شیوه نوین آموختن دف، از دوره مقدماتی تا متوسطه.»، «مروارید مست بیداری ۱۰ قطعه برای تار و سه‌تار»، «خوف دره خاموش ۷ قطعه برای سه‌تار.»، «هفتاد و دو مشق تنبور، برای آموزش دوره مقدماتی.»، «همزاد همرنگ هراس، دونوازی دف، دوره عالی در ژانر وحشت.»، «هفتاد و دو مقام تنبور، آوانویسی مکتب تنبور صحنه برای آموزش دورخ متوسطه.»، «هفتاد و دو مبنای تنبور، مبنای نظری موسیقی مقامی تنبور، برای آموزش دوره پیشرفته» از وی منتشر شده است.
انتهای پیام/
