تاریخ : سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲ Tuesday, 19 March , 2024
19

ساز سمانترون چیست؟

  • کد خبر : 19477
  • ۰۸ مهر ۱۴۰۰ - ۱۰:۳۹
ساز سمانترون چیست؟
سخت است بگوییم که انسان در چه مرحله ای از تکامل خود شروع به استفاده از موسیقی و توسعه ی آن کرده اما با دیدن رواج موسیقی در میان قبایل سنتی و دور افتاده ی امروزی می توان حدس زد که استفاده انسان از موسیقی تاریخچه ی بسیار درازی داشته و در اوایل دوران پیدایش انسان از این هنر شگرف استفاده می شده است.

به گزارش خبرگزاری خبرنگار شنو،موسیقی یک زبان بین المللی است که مردم دنیا را دور هم جمع می کند. هر فرهنگی فهرستی از ملودی ها، آوازها، رقص ها و در برخی موراد آلات موسیقی خاص خود را دارد.

بیایید با هم نگاهی بیندازیم به ۱ آلت موسیقی سنتی و جدید منحصربفرد و عجیب سراسر جهان که بسیاری با نواختن آن ها دیگران و خود را مسحور می کنند و مقداری توازن و ریتم را به زندگی های خشکمان هدیه می کنند.

سمانترون (The Semantron)

schermafbeelding-2015-03-13-om-17-22-57-w700

این ساز کوبه ای تنها در صومعه های مسیحیان ارتدوکس مورد استفاده قرار گرفته و تنها در مناطق جنوب شرقی اروپا یافت می شود.

هدف از نواختن این ساز دعوت کردن از راهب ها برای دعا کردن است. البته در ابتدای هر مراسم مذهبی نیز این ساز نواخته می شود.

سمانترون طراحی بسیار ساده ای دارد و قدمت آن به قرن ششم میلادی و دوران امپراطوری بیزانس باز می گردد.

این ساز که در زبان یونانی «زیلون» (xylon) نامیده می شود برای اولین بار در مناطق فلسطین، مصر و صحرای سینا مورد استفاده قرار گرفته و جایگزین شیپورهایی شد که قبلاً برای جمع کردن راهب ها استفاده می شد و خیلی سریع در سراسر امپراطوری مورد استفاده قرار گرفت.

سمانترون اشکال و اندازه های مختلفی دارد که به ترتیب خاصی نواخته می شوند.

اما چیزی که در همه ی انواع سمانترون ها وجود دارد یک تخته ی چوبی است که به وسیله ی دو زنجیر آویزان شده و با یک یا دو چکش چوبی به آن ضربه زده می شود.

انواع دیگر ممکن است کوچکتر یا قابل حمل  یا حتی از فلز ساخته شده باشند اما شیوه ی کاری همه ی آنها یکسان خواهد بود.

اگر چه این ساز کوبه ای طراحی ساده ای دارد اما می تواند صدای پرطنینی را همراه با تُن های متفاوتی تولید کند.

همه ی این تفاوت ها به ضخامت منطقه ای که باچکش جوبی به آن ضربه زده شده و شدت ضربه بستگی خواهد داشت.

سنت استفاده از زنگ و ناقوس تنها بعد از جنگ های صلیبی چهارم و زمانی که ونیزی ها همراه با فرانسوی ها شهر قسطنطنیه را تصرف کردند مرسوم شد.

اما از آن زمان به بعد تعداد سمانترون ها به شدت افزایش یافته و تعداد آن ها به ۵ برابر ناقوس ها رسید.

یکی از دلایل استفاده ی مداوم از این آلت موسیقی این است که در زمان امپراطوری عثمانی به صدا درآوردن ناقوس ممنوع شده بود.

انتهای پیام/

5/5 - (1 امتیاز)
لینک کوتاه : https://shenonews.ir/?p=19477

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0

دیدگاهها بسته است.