در سه روز گذشته کمپین تبلیغاتی بزرگی در فضای مجازی از سوی دستاندرکاران و تولیدکنندگان فیلم «مست عشق» در فضای مجازی راه افتاده که در این کمپین، سوء استفاده غیراخلاقی عجیبی از نام و صدای محسن چاوشی صورت گرفته است.
چند وقتی است که خوانندگان موسیقی پاپ درگیر موجی شده اند که سبک آهنگ ها، ملودی و تنظیم برگشت قابل توجهی به ترانه های دهه 60 و 70 داشته و مشخصه بارز آن استفاده از ارکستر زهی، سازهای زنده، ملودی های ریتمیک و به اصطلاخ شیش و هشت و ترانه های قوی است.
هافبک استقلال با انتشار تصویری در فضای مجازی از شرکت در کنسرت خواننده معروف ایرانی خبر داد.
ترانه جدیدی از ساسان حیدری یافته منتشر شد که یکبار دیگر نشانداد این خواننده نما که ترانههایش تا امروز به گفته بسیاری از متخصصان هیچ ارزش هنری ندارد ثابت کند که فرهنگ کشور آن هم نسل کودک و نوجوان را با ریتم، ترانه و تصاویر اروتیک نشانه گرفته است.
از ویژگیهای آهنگهای «ساسی» در چند سال اخیر تابوشکنی و استفاده از تصاویر،عبارات و کلمات مبتذل در متن ترانه است. کلماتی که برای عادی سازی برخی محتواهای نامناسب برای کودکان و نوجوانان طراحی شده و با ایده قبحشکنی در سطح جامعه در متن ترانهها گنجانده میشود.
یک متخصص بازاریابی و اقتصاد هنر معتقد است که حذف استادن عرصه موسیقی باعث شده که کارنابلدانی در فضای اینستاگرام وارد میدان شوند.
«دافی» به سفارش و برای کمپین تبلیغات محصولاتی به همین عنوان ساخته شده است. شرکت «سیلانه سبز» همان شرکتی است که در کمپین تبلیغاتی دستمال مرطوب «دافی» این قطعه موسیقی را سفارش داده است.
پری ملکی با تاکید بر اینکه تنهایی قرنطینه برای هنرمندان موسیقی دستاوردی نداشته است، در این زمینه گفت: این تنهایی برای ما دستاوردی نداشت؛ چراکه خروجی بخصوصی نداشت. یک موزیسین زمانی میتواند کار کند که امید داشته باشد کارش مطرح، دیده و شنیده میشود. یک موزیسین به حضور زنده مردم نیاز دارد. یک نقاش برایش مهم نیست که مردم باشند یا نباشند، ولی ما موزیسینها به حضور و انرژی آدمها نیاز داریم.