مصطفی راغب خواننده موسیقی پاپ کشورمان در آستانه پخش سریال «عشق کوفی» تک آهنگی را پیش روی مخاطبان قرار داد.
کنسرت ارکستر «آلنام» به رهبری وحید علیپور روز یکشنبه بیست و پنجم تیر ماه با اجرای آثاری از موسیقی منطقه آذربایجان در تالار وحدت برگزار میشود.
علیرضا قربانی خواننده موسیقی ایرانی در واکنش به درگذشت احمدرضا احمدی شاعر معاصر کشورمان سرودهای از این شاعر را در صفحه شخصی خود بازنشر کرد.
سومین نشست پژوهشی شانزدهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران(منطقه ۴) به میزبانی استان کرمانشاه صبح امروز با حضور محمد علی مرآتی (دبیر جشنواره) و سید هومن روتابی دهلقی (تنبور نواز و پژوهشگر موسیقی شناسی اقوام) در سالن جلسات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمانشاه برگزار شد.
ساز بادی برنجی هورن یا کُر (به فرانسوی: cor) یا هورن ( به انگلیسی: horn) یا فرنچ هورن (به انگلیسی: French horn) نامهای سازی است از خانواده سازهای بادی برنجی، که به آن شاخ هم می گویند.
«عباس خوشدل»، در اولین روز پاییز تهران ۱۳۱۰ دیده به جهان گشود. علاقه و فرصت فراهم شده او را به سمت هنر کشاند. فارغ التحصیل هنرستان عالی موسیقی شد. شوق یادگیری ، خوشدل را به فراگیری و تکمیل آموزش های موسیقایی ترغیب کرد تا ردیف موسیقی دستگاهی را نزد «ابراهیم نوذری» فراگیرد. گرچه ساز تخصصی اش فلوت بود که سازی غربی محسوب می شد.
ساز فلوت ساز بادی چوبی بی زبانه یا بی قمیش است که بر خلاف دیگر سازهای این دسته صدای آن نه از لرزش قمیش بلکه از نوسان هوای دمیده شده بر لبه دهنی (یا تیغه هوائی) ساز تولید میشود. نت این ساز را با کلید سُل می نویسند. فلوتها در گذشته از جنس چوب ساخته میشدند (به همین دلیل در قدیم از آن به عنوان ساز بادی چوبی نام برده میشد) ولی امروزه با وجود اینکه این ساز در زمره سازهای بادی چوبی قرار دارد، لیکن ملاک تقسیمبندی آن جنس و آلیاژی که در ساخت آن استفاده شده مد نظر نیست، بلکه نحوه تولید صدای آن است.
«حسین دهلوی» از جمله پیشکسوتان آهنگسازی در حوزه موسیقی کلاسیک کشورمان است که خاطره رهبری ارکسترهای بسیار و همکاری با بزرگانی چون «ابوالحسن خان صبا» را به خود دارد. از برنامههای جشنواره موسیقی فجر امسال، تجلیل از دهلوی به مناسبت هشتادمین سال تولد ایشان است. حسین دهلوی در هشتادمین سال زندگیاش(۱۳۸۶)، پیرمردی سرزنده است که همچنان شوخ طبعیاش را حفظ کرده است. گاه که حافظهاش یاری میکند و به سالهای دور – دهه ۲۰ یا ۳۰ – میرود از جوانهای امروز هم با گرمی میپرسد; «یادتان میآید که؟ شما چند سالتان بود آن روزها؟» تاریخها و بعضی از نامها را به یاد نمیآورد. خودش هم به این موضوع آگاه است و سر تکان میدهد که وقتی امکان انتشار و اجرای آثارت نباشد و با آنها مثل خاکروبه برخورد کنند، همین میشود که میدان برای بروز و رشد عوامل منفی و بیماری در روحیه و جسم آدم بیشتر میشود.