بایگانی‌ها یادداشت - اخبار موسیقی ایران و جهان | خبرگزاری شنو
معرفی یک ساز عجب
سخت است بگوییم که انسان در چه مرحله ای از تکامل خود شروع به استفاده از موسیقی و توسعه ی آن کرده اما با دیدن رواج موسیقی در میان قبایل سنتی و دور افتاده ی امروزی می توان حدس زد که استفاده انسان از موسیقی تاریخچه ی بسیار درازی داشته و در اوایل دوران پیدایش انسان از این هنر شگرف استفاده می شده است.
چگونه یک خبرنگار موسیقی باشیم؟
اینکه یک خبرنگار موسیقی باشید، می‌تواند مزایای زیادی برای شما به همراه داشته باشد؛ مزایایی چون کنسرت‌های رایگان، موسیقی رایگان و فرصتی برای دیدار با افراد مشهور. ولی نوشتن درباره موسیقی فراتر از تأثیری است که از یک آلبوم یا کنسرت می‌گیرید؛ موسیقی پنجره‌ای را به روحیات و طرز تفکر دوره خود یا گذشته باز می‌کند.
تمام چیزهای ممنوع لذت‌بخش و تمام چیزهای زیبا، سخت هستند؟
مسلم خراسانی در مقاله‌ای به مساله هنر و طبقه‌بندی‌های آن مانند هنر متشخص، فاخر، متعهد و... مقابل هنر مبتذل و سخیف پرداخته و می‌نویسد: آیا می‌توان انتظار داشت که ما همیشه افراد را در حال گوش دادن به موسیقی و سمفونی‌های باخ، بتهوون، موتزارت یا زمزمه کردن ترانه‌هایی از بنان، شجریان، خواندن اشعار سعدی، مولانا، حافظ، مطالعه فلسفه افلاطون، کانت، هگل یا تماشای تابلوهای نقاشی داوینچی، دالی، مگریت و فرشچیان ببینیم؟ اگر می‌توان چنین انتظاری داشت، این انتظار ما تا چه اندازه منطقی، چه اندازه تحمیلی و چه اندازه قابل وصول است؟
بهمن بوستان؛ مردی که خلاصه یک فرهنگ بود
اگر بخواهیم از پژوهشگران حوزه فرهنگ ایرانی را نام ببریم، بدون شک نام «بهمن بوستان» تداعی خواهد شد؛ مردی که با ساخت برنامه‌های موسیقی تلویزیونی نقش بسیاری در معرفی هنرمندان بزرگ وقت و اشاعه موسیقی کلاسیک ایرانی در آن زمان داشت. فردی که از حافظه‌ای باورنکردنی بهره‌مند بود و حضور در کنار او هیچ گاه خالی از لطف نبود.
روان درمانی همراه با فرزین رنجبر
در پادکست «رواق» گوینده لحنی جدی و مصمم دارد و علاوه بر صمیمیت حاکم در محتوا، جدیتی دیده می‌شود که حکایت از اطمینان تولید کننده نسبت به محتوا دارد.
پادکست یا دورهمیِ من و دایی؟
پادکست «جافکری» که به تازگی تولید شده، ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین قواعد تولید یک پادکست را رعایت نکرده است.
نی-نوا؛ نامیرا و جاودانه
نی‌نوا با وجود جهت‌دهی تعمدی رسانه‌ها، ازآنجاکه همراه با شرایط اجتماعی جامعه و بازگوکننده روحیات مردم بوده است توانست در میان توده مردم به اثری نامیرا و جاودانه بدل شود، اتفاقی که این روزها در میان آثار تولید شده نمیتوان یافت.
