به گزارش خبرگزاری شنو هنر موسیقی همچون دیگر هنرهایی که بشر در طول تاریخ خلق کرده همواره بر اصل لطافت و زیبایی شناسی استوار بوده و حتی فجیع ترین صحنه ها و فریم های عکاسی نیز از فیلتر لطافت و زیبایی شناسی هنری عبور کرده اند تا آن احساس، تفکر و اندیشه ای را که هنرمند در ذهنش داشته را به شکلی هنری به مخاطب منتقل کند حتی در ثبت و ضبط وقایع حقیقیِ تاریخی. بی گمان، موسیقی را می توان از لطیف ترینِ این هنرها دانست، هنری برای صلح و دوست داشتن و دوری از جنگ و کینه و دشمنی که در این مقال «نیکولا ماکورا» مجسمه ساز صربستانی بر این مدعا صحه می گذارد. هنرمندی که «کلاشینکف» را به «گیتار» تبدیل می کند و «بازوکا» را به «پَن فلوت». اینجا نعره کلاشینکف به صدای نرم و لطیف برآمده از سیمهای کشیده شده بر فِرِت های گیتار و غرش انفجاری «بازوکا» به صدای مخملین «پَن فلوت» تبدیل می شود…
«نیکولا ماکورا» مجسمه ساز صربستانی، سلاح و تجهیزات نظامی را به آلات موسیقی مبدل می‌کند. او کلاشینکوف، خمپاره و کلاه ایمنی نظامی را به آلات موسیقی تبدیل می‌کند.
«نیکولا ماکورا» با تبدیل این سلاح ها به موسیقی این کار را «From Noise To Sound» از «تبدیل سر و صدای ناخوشایند به صدای خوشایند» می نامد.
بیشتر سلاح هایی که برای ساز سازی استفاده می کند از رده خارج هستند و دیگر عملکردی ندارند.
آقای ماکورا اعتقاد دارد که در جنگ های یوگسلاوی بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۱ از برخی از این سلاح ها استفاده شده است.
یوروپل(Europol/پلیس اتحادیه اروپا) تخمین می زند که حدود سه تا شش میلیون سلاح گرم سبک هنوز در بالکان غربی وجود داشته باشد.
