به گزارش خبرگزاری شنو، علی حضرتی، کارگردان فیلم سینمایی «سازهای ناکوک» که این روزها در اکران آنلاین به نمایش درآمده است، با اشاره به ساخت این فیلم به عنوان اولین تجربه کارگردانی گفت: من زمانی که در مقام تهیه‌کننده فیلم تولید می‌کردم، سعی می‌کردم تمام روزهای فیلمبرداری را در کنار کارگردان‌هایی که با آنها کار می‌کردم، باشم و خیلی از آنها یاد گرفتم. یعنی در حین تولید آموزش می‌دیدم. از زنده‌یاد ایرج کریمی تا اصغر عبدالهی و فرزاد موتمن و بهروز غریب‌پور بسیار آموختم. بعد از آن سه فیلم کوتاه تولید کردم که تجربه‌های موفقی برای من بود. در طول این سال‌ها هم با اصغر عبدالهی نشست و برخاست زیادی داشتم و توانستیم به دیدگاه‌های مشترکی با هم برسیم. وقتی قصه «سازهای ناکوک» به ذهنم رسید نزدیک به دو سال با اصغر عبدالهی روی آن کار کردیم و بازنویسی‌های زیادی انجام دادیم تا به مرحله اجرا رسید.
وی با اشاره به ایده اصلی فیلم که حول محور موسیقی درمانی می‌گذرد و تحقیقات در این زمینه گفت: در زمینه روانشناسی تحقیقات زیادی را انجام دادیم و با مشاوران زیادی صحبت کردیم. در طول نگارش فیلمنامه با سه روانشناس صحبت کردم و از مشورت آنها استفاده کردم. بیشتر دغدغه و نگاه ماه حول محور راوی داستان است که دارای مشکلاتی است و ما از منظر دید او خصوصیات افراد را می‌بینیم.
وی در ادامه گفت: موسیقی همیشه برای من جذاب بوده و بخش انتزاعی هنر برایم محسوب می‌شود که جزوی از زندگی من را هم تشکیل می‌دهد. در قصه هم سعی کردیم شخصیت اصلی داستان این چالش را باسازی که دارد و موسیقی‌ای که می‌خواهد بسازد ایجاد کنیم. ضمن اینکه از موسیقی در دو بخش استفاده کردیم. یک بخشی از آن در قصه وجود دارد و چالش‌های شخصیت اصلی قصه و بخشی از موسیقی در متن فیلم است. این دو موسیقی باید در یک راستا حرکت می‌کردند و سعی کردیم با موسیقی وارد ساختارهای ذهنی و مشکلاتی که شخصیت اصلی دارد بشویم. در واقع موسیقی بهانه‌ای است تا به روانکاوی و آنالیز شخصیتی قهرمان قصه وارد شویم.
وی در پاسخ به این پرسش که برای ورود به کارگردانی تنها به حضور در کنار کارگردانانی همچون بهروز غریب‌پور و ایرج کریمی اکتفا کردید یا به صورت آکادمیک هم سینما را آموختید؟ گفت: حضور در پشت صحنه چنین فیلم‌هایی که پیشتر گفتم یک کارگاه عملی آموزشی است. در کنار این من در طول این مدت حضورم در سینما می‌توانم به جرات بگویم هیچ کار دیگری به غیر از سینما ندارم. تمام وقتم صرف مطالعه و دیدن فیلم است و هیچ کاری جز سینما در طول چهار پنج سال اخیر نکردم و سینما را هدف اصلی زندگی‌ام قرار دادم و هر چه امروز دارم مدیون این چندسالی هستم که در مقام تهیه‌کننده حضور داشتم و زندگی خودم را معطوف به سینما کردم.
وی با اشاره به روند ساخت فیلم «سازهای ناکوک» در سکوت خبری گفت: من همیشه اعتقاد دارم در طول زمان فیلمبرداری تمام تمرکز عوامل فیلم باید روی ساخت اثر باشد و برای همین از تبلیغات رسانه‌ای در هنگام تولید اجتناب می‌کنم. شاید عده‌ای بر خلاف رفتار من دوست داشته باشند مدام از مراحل مختلف تولید خبر منتشر کنند، اما من سعی می‌کنم تا زمانی که تمرکزم روی کار هست به کارهای رسانه‌ای فکر نکنم.
وی با اشاره به اکران فیلمش در دوران کرونا گفت: ما با شرایط فعلی چاره‌ای نداشتیم که به این وضعیت که گریبان کل سینما را گرفته تن بدهیم. ابتدا تصمیم بر این بود که دو هفته‌ای اکران سینماها داشته باشیم و بعد وارد اکران آنلاین شویم که با توجه به وضعیت تعطیلی مجدد سینما در پیک سوم بیماری کرونا تصمیم گرفتیم فیلم را مستقیم وارد اکران آنلاین کنیم.
وی با اشاره به حضور فرشته طائرپور در مقام تهیه‌کننده این فیلم گفت: وقتی که تصمیم گرفتم فیلم را کارگردانی کنم به این فکر می‌کردم که حضور یک تهیه‌کننده با تجربه که حضور موثرش در روند تولید فیلم از بار فکری من کم کند بسیار لازم است. در زمان نگارش فیلمنامه موضوع را با خانم طائرپور مطرح کردم و ایشان پذیرفتند و در تمام طول ساخت فیلم بسیار دلسوزانه در کار حضور داشتند و صرفا از نام ایشان استفاده نکردیم و حضور جدی و موثری در تولید فیلم داشتند.
وی با اشاره به ترکیب بازیگران و انتخاب آنها برای بازی در این فیلم گفت: من انتخاب‌های مشخصی برای نقش‌ها نداشتم. البته که وقتی فیلمنامه را نوشتیم گزینه‌های خودمان را روی کاغذ آوردیم و خصوصیات هر کاراکتر را نوشتم و بر اساس لیست بازیگران سعی کردیم افرادی را انتخاب کنیم که به شخصیت‌ها نزدیک باشند که بعد از کلی بررسی و مذاکره به این ترکیب بازیگران رسیدیم.
وی با اشاره به تبعات اکران آنلاین فیلم و قاچاق فیلم از بستر پلتفرم‌ها گفت: در شرایط فعلی که وضعیت سینماها حداقل تا سال آینده هم معلوم نبود، با توجه به اینکه سرمایه این فیلم مربوط به بخش خصوصی است و ما برای ادامه دادن فعالیت فیلمسازی نیازمند اکران فیلم و بازگشت بخشی از سرمایه فیلم بودیم بعد از مشورت با افرادی که در زمینه اکران فعالیت دارند تصمیم گرفتیم فیلم را اکران آنلاین کنیم. اما واقعیت این است که فکرش را نمی‌کردیم آنقدر سریع نسخه قاچاق فیلم منتشر شود و از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش شود. این اتفاقات و این مدل قاچاق فیلم‌ها بخش سلامت اقتصاد سینما و بخش خصوصی را نشانه گرفته است و ادامه‌دار شدن این روند باعث می‌شود سرمایه‌گذاران بخش خصوصی که امیدوار به بازگشت سرمایه‌شان از طریق اکران آنلاین بودند نسبت به حضور در سینما دلسرد شوند. در چنین حالتی اگر بخش خصوصی به مرور لاغرتر و ضعیف‌تر شود تنها با فیلم‌هایی روبرو هستیم که توسط نهادهای دولتی و حاکمیتی تولید می‌شوند و بازگشت سرمایه‌شان هم چندان برایشان مهم نیست.
وی با اشاره به آینده تولید فیلم بعد از دوران کرونا گفت: یا باید دست روی دست بگذاریم و شاهد از بین رفتن سرمایه و فعالیت‌هایمان باشیم یا باید تلاش کنیم و از طریق راه‌هایی که امکان بازگشت سرمایه فیلم‌ها هست به تولید آثار جدید بپردازیم. به هر حال کرونا اتفاقی است که کل دنیا را تحت تاثیر قرار داده است و قرار نیست روند عادی زندگی را تعطیل کنیم و باید به آینده هم امیدوار باشیم. البته که شرایط مثل قبل نمی‌شود و نمی‌توان به این موضوع ایده‌آل نگاه کرد اما باید سعی کنیم راه‌های جدیدی برای تولید فیلم پیدا کنیم.
وی در ادامه گفت: شرایط تولید با توجه به وضعیت کرونا باعث شده هزینه‌های تولید بالاتر برود و از طرفی درآمدهای ساخت فیلم هم کم شده است. من هنوز به پروژه بعدی برای تولید فکر نکردم. هنوز برآورد جدیدی از تولید فیلم در شرایط کرونایی ندارم ولی فعلا روی آثاری که قبل از کرونا تولید کردیم تمرکز کردیم تا در آینده بتوانیم با برنامه‌ریزی بهتری وارد تولید فیلم شویم.
وی در پایان در پاسخ به این پرسش که سینما را در عرصه تهیه‌کنندگی ادامه می‌دهد یا کارگردانی را دنبال می‌کند؟ گفت: من در سینما خیلی دلی کار می‌کنم و نمی‌توانم خیلی قاطع و دقیق بگویم کدام یکی از این دو حرفه را ادامه می‌دهم. بیشتر تابع شرایط تولید هستم. فیلم‌هایی که در مقام تهیه‌کننده تولید کردم همگی فیلم‌هایی با مخاطب خاص بوده است و همواره سعی کردم در اکران سود فیلم را به دست بیاورم تا بتوانم فیلم بعدی را تولید کنم. به همین دلیل نمی‌دانم در آینده مسیر فیلمسازی من به چه سمتی پیش می‌رود.
