به گزارش خبرگزاری شنو،هادی پاکزاد ۳ دی ماه ۱۳۶۱ متولد شد. او با وجود اینکه در دانشگاه فردوسی مشهد موفق به گرفتن مدرک مهندسی شد، ولی به خاطر علاقه و استعدادش در موسیقی و مطالعات بسیارش در زمینه فلسفه و طبع شاعرانهاش، به دنیای موسیقی وارد شد.
او از نخستین خوانندههای سبک راک و آلترنتیو در ایران است که قبل از علاقه مندی به موسیقی راک به اشعار کلاسیک و نوشتههای فلسفی علاقه داشت. او بعد از کسب تجربه و یادگیری پیانو و گیتار، در یک استودیوی خانگی و با کمک موسیقیدانهای محلی شروع به تولید نخستین آلبومش کرد. تمام اشعار آهنگهای این آلبوم توسط خودش سروده شده و اسم این آلبوم را «سرزمین وحشت» گذاشت. او خیلی زود هم به خاطر سبک منحصر به فردش معروف میشود. هادی در دی ماه ۱۳۸۲ در سالن سیمرغ مشهد اولین اجرای زنده خود را روی سن انجام داد، وی ویدئو قطعه «در یاد» را به کارگردانی جواد جلالی در بهمن ۱۳۸۳ فیلمبرداری کرد.
وی پس از مطرح شدن، توسط خیلی از تهیه کنندگان عرصه موسیقی و استودیوها دعوت به کار شد، اما به هیچکدام پاسخ مثبت نداد و در سال ۱۳۸۴ دومین آلبوم خود را با عنوان «زندگی زیرزمین» با عوامل حرفهای و در استودیوهای شهر تهران ضبط کرد و در اواخر همین سال به درخواست علاقمندان خود دو کنسرت در شهر مشهد برگزارکرد و در آن کنسرت به اجرای آهنگهای این دو آلبوم و چند تک آهنگی که در همان فواصل منتشر کرده بود، پرداخت.
هادی پاکزاد آلبوم سوم خود را در آخرین ماه سال ۱۳۸۶ منتشر کرد؛ نام این آلبوم «دکتر» است. از آلبوم «دکتر» به عنوان یکی از بهترین آثار او یاد میکنند؛ و پاکزاد در مورد این آلبوم گفته است: «موضوع ترانههای آلبوم دکتر را یک سالی هست که از ذهنم میگذرانم. اگر فرض کنیم همه ما اوقاتی از زندگیمون رو با بالغ درون و اوقاتی رو با کودک درون نقش بازی میکنیم. بالغ ما همون دکتر این داستان و کودک درونمون همون بیمار این قصه است. ترکهای مختلف آلبوم هر یک از زبان یکی از این دو شخصیت درونی ما بوده و مجموع آلبوم نیز گفتگوی بین این دکتر و بیمار است. سبک آلبوم دکتر کاملاً آلترنتیو است. »
او دو آلبوم بعدی خود را به نامهای «افلاطون» و «برای چهار» به ترتیب در سالهای ۱۳۸۸ و ۱۳۸۹ منتشر کرد. پس از این دو آلبوم یک مجموعه از هادی پاکزاد با نام «آخرین آهنگها» در سال ۱۳۹۰ منتشر شد که در ادامه و با اضافه شدن چند قطعه جدید به آلبوم «ارتباط با کرها» در سال ۱۳۹۱ تغیر نام داد. ترانههای این مجموعه نیز سروده پاکزاد است و آهنگسازیها را فیاضزاده به عهده داشته است. در این آلبوم نشانههایی از یک تحول دیده میشد: بهرهگیری از راک الکترونیک، ترانههایی ژرفتر با سویههای اجتماعی. آلبوم بعدی او «گورستان ایستاده» نام داشت و در سال ۱۳۹۲ منتشر شد.
هادی پاکزاد در مورد سبک موسیقی خود گفته بود: «شاید آنهایی که موسیقی من را گوش میدهند ذهنشان به سمت راک برود، اما من خودم را راکر نمیدانم؛ بلکه سبک خاص خودم را دارم که از آن راضی هستم. من انسان عرفانی نیستم بلکه بر روی ایده کار میکنم شاید بتوان گفت من ایده محور هستم. ابتدا شاید فقط به فکر خواندن بودم و زمانی شروع کردم که حجم خواننده به این بالایی نبود و کارهایم بیشتر شنیده میشدند، اما امروز شاید کمتر شنیده شوم، اما مطمئن هستم کسی که من را میشنود دقیقاً میداند چه میخواهد.»
او بعد از ۱۴ سال فعالیت در زمینه موسیقی سرانجام در سال ۱۳۹۴ موفق به اخذ مجوز برای آلبومی با نام «تاریکی» شد، آلبوم «تاریکی» مجموعهای از آلبومهای گذشتهاش بود.
«تاریکی» از آن آلبومهایی است که شعر در آن از موسیقی مهمتر است. شعرهای این آلبوم همه مفصل، پر از واژههای مفهومی و در عین حال، خودمانی و به زبان نسل امروز هستند «همین دیروز کوانتوم گفت که ساعتها ما رو میپان». ساختار اشعار، محکم و جاندار و در عین حال، راحت و روان است «هیچکس مثل تو منو زیبا گمراه نمیکنه/ هیچکس مثل من به این دقت گناه نمیکنه». هادی پاکزاد در آثارش دنیایی تاریک، سردرگم و مبهم را ترسیم میکند که پر از غم، درد، رنج، تنهایی و سوالهای بیجواب است «من کمی وقت میخوام تا ازت سرد بشم، شبیه دنیایی که لِهم کرد بشم»
هادی پاکزاد، ۷ خرداد ۱۳۹۵ در مشهد به زندگی خود به صورت خود خواسته پایان داد.