یک مطالعه جدید از گروهی از دانشمندان مغز و اعصاب فرانسوی بینش جدیدی در مورد چگونگی تولید این احساس در مغز ما بر اثر شنیدن موسیقی ارائه می دهد. این تحقیق برای اولین بار است که این پدیده را با استفاده از نوع جدیدی از سیستم EEG با چگالی بالا بررسی می کند که اجازه می دهد فعالیت الکتریکی در محیط های طبیعی تر اندازه گیری شود.

محققان در مطالعه جدید خود نوشتند: این تحقیقات مغزی محدود به آزمایش های آزمایشگاهی با روش های تصویربرداری عصبی سنگین (fMRI ، اسکن PET) است در حالی که علوم اعصاب اجتماعی و در نتیجه مطالعه احساسات جمعی، به سمت الگوهای طبیعی/زیست محیطی در حال حرکت است. تازگی این تحقیق جدید در مقایسه با کارهای قبلی، استفاده از EEG بی سیم همراه است که می تواند امکان مطالعه فعالیت مغزی را در اوج احساسات شنیدن موسیقی در شرایط اکولوژیکی/طبیعی فراهم کند.

این مطالعه ۱۸ نفر را بررسی کرد. هر شرکت کننده پنج آهنگ را که احساساتش را برمی انگیخت، انتخاب کرد. همچنین سه موسیقی خنثی توسط تیم تحقیق انتخاب شد. محققان سپس فعالیت EEG مغز شرکت کنندگان را با برانگیختگی احساسی آنها مرتبط کردند.

هنگامی که افراد در هنگام گوش دادن به موسیقی احساس برانگیختگی کردند، محققان فعالیت در سه منطقه خاص از مغز آنها را شناسایی کردند: قشر اربیتوفرونتال، ناحیه حرکتی مکمل و لوب تمپورال راست.

محققان مطرح می کنند این الگوی فعالیت فرکانسی، نشان دهنده کار مغز برای پردازش موسیقی و متعاقب آن ترشح دوپامین (انتقال دهنده عصبی که با احساسات مثبت و احساس خوب همراه است) است.

این تحقیق، مطالعات پیچیده تر تصویربرداری عصبی را نشان می دهد که همان مناطق مغزی را که با پدیده برانگیختگی بر اثر شنیدن موسیقی مرتبط است، پیوند می دهد.

“تیبالت چابین” نویسنده این مطالعه می گوید: این شواهد جدید نشان می دهد EEG می تواند به طور موثر این سیگنال ها را تشخیص دهد و امکان را برای تحقیقات هیجان انگیزتر در آینده در مورد چگونگی تأثیر موسیقی بر روی مغز فراهم می کند.

وی افزود: این واقعیت که ما می توانیم این پدیده را با EEG اندازه گیری کنیم، فرصت هایی را برای مطالعه در زمینه های دیگر فراهم می کند. این مطالعه نمای خوبی برای تحقیق درباره برانگیخته شدن احساسات در اثر شنیدن موسیقی است.

“چابین” اشاره می کند که این مطالعه جدید شواهد واضح تری را ارائه می دهد که به نظر می رسد مغز ما دارای سیستم های پاداش است که با موسیقی تحریک می شود که ناگزیر به این سوال منجر می شود که عملکرد تکاملی این مکانیسم چیست؟

“چابین” می گوید: آنچه بیش از همه جذاب است، این است که به نظر می رسد موسیقی هیچ فواید بیولوژیکی برای ما ندارد. با این حال، تأثیر دوپامین و سیستم پاداش در پردازش لذت موسیقی عملکرد باستانی تاثیر موسیقی را نشان می دهد.

اینکه این عملکرد باستانی یا اجدادی دقیقاً چه چیزی می تواند باشد، هنوز یک راز است. سایر رفتارهایی که باعث ایجاد مسیرهای پاداش مشابه در مغز می شوند، اساساً بیشتر مربوط به فعالیت هایی هستند که به وضوح ما برای زنده ماندن به آنها نیاز داریم. اما گوش دادن به موسیقی مطمئناً هم وزن غذا خوردن یا جفت گیری نیست.

برخی محققان اظهار داشته اند که موسیقی در پیوند جوامع نقشی اساسی دارد و ایجاد این مسیرهای پاداش در پاسخ به موسیقی در تنظیمات گروهی می تواند به اتحاد گروه های اجتماعی کمک کند.

“چابین” می گوید اکنون که این روش، سنجش موثر فعالیت مغزی در پاسخ به موسیقی را فراهم کرده است، گام بعدی پیگیری پاسخ های گروهی در تنظیمات مختلف طبیعی است.

وی افزود: ما می خواهیم اندازه گیری کنیم که چگونه فعالیت های مغزی و فیزیولوژیکی چندین شرکت کننده در محیط های موسیقی طبیعی و اجتماعی به هم مرتبط هستند. لذت موسیقی یک پدیده بسیار جالب است که شایسته است بیشتر مورد بررسی قرار گیرد تا درک شود که چرا موسیقی سیستم پاداش مغز ما را تحریک می کند و چرا موسیقی در زندگی انسان ضروری است.

این مطالعه جدید در مجله Frontiers in Neuroscience منتشر شده است.