به گزارش خبرنگار خبرگزاری شنو، با پگاه عینک‌چی خواننده و موزیسین جوان کشورمان گفتگویی دوستانه حول محور «جشنواره هنر زنده است» داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
چرا در این جشنواره شرکت کردید؟
از طریق دوستانمان متوجه شدیم جشنواره هنر زنده است برگزار می‌شود ولی جشنواره، گروه تریو می‌خواستند و چون گروه ما اکتت بانوان هست مجبور شدیم سه نفر از اعضای گروه‌مان در جشنواره شرکت کنند. گروه ما گروهی متشکل از هشت خواننده است که در این جشنواره سه نفر از ما به نمایندگی تمام دوستان به روی صحنه رفتند.
نظرتان راجع به برگزاری جشنواره چیست؟ نقدی به آن دارید؟
اینکه جشنواره‌ایی خصوصی در این شرایط کرونا برای هنرمندان راه افتاد و شور و پویایی را به جامعه هنری بخشید، برای شخص من بسیار جالب بود.
قسمت آنسامبل که به صورت گروهی برگزار شد محدودیتی داشت که باعث می‌شد فقط سه نفر از گروه بتوانند در بخش خوانندگی شرکت کنند و بخشی برای شرکت بیشتر از سه نفر خواننده نداشت. گروه دایان یک گروه هشت نفره است که تنها سه نفر از ما توانستیم به روی صحنه اجرا برویم.
تأثیر این جشنواره روی موسیقی و آواز بانوان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
روی پیشرفت بخش بانوان تأثیر میگذارد، اما کافی نیست و جبران کنندۀ خسارت کلی که به خانم‌ها در صنعت موسیقی وارد شده را نمی‌کند. اما به عنوان یک قدمی جهت دیدن شدن هنر خانم‌ها قدم موثر و مثبتی است.
سطح موسیقی خانم‌ها در آواز را چطور ارزیابی می‌کنید؟ بنظر شما ممکن است روزی آواز برای بانوان آزاد شود؟
ما هیچگاه نمی‌توانیم تک خوانی کنیم حتی مجوز کنسرت گروهی و آلبوم گرفتن برای کار گروهی در خانوم‌ها سخت‌تر است. البته ما بعد از ۵ سال تلاش تونستیم آلبومی بدهیم که برای آن بسیار تلاش و دوندگی کردیم. در کار موسیقی راه برای دیدشدن آقایون هموارتر است و بعضاََ آقایون با میزان توانایی کمتر به راحتی فرصت دیده شدن دارند؛ و خانم‌هایی داریم بسیار توانمندتر از آقایون و در سطح بالاتر اما کار آن‌ها به سختی دیده می‌شود. و فکر می‌کنم از نظر دانش آوازی وضعیت خانم‌ها بسیار خوب است چرا که خانم‌ها برای دیده شدن مجبوراند تلاش مضاعف داشته باشند تا بتوانند به جایی برسند. و می‌توان گفت بعضاََ خانم‌ها از نظر سواد فنی در سطح بالاتری از آقایون قرار دارند.
نمیدانم. به نظرم اصل جریان درست نیست و دلیلی برای ممنوعیت آواز بانوان وجود ندارد چون آواز چیزیست که همه در کنار هم می‌توانند آن را ارائه دهند و به طور کلی موسیقی، مفهومی معنوی دارد و فکر می‌کنم کنار هم آواز خواندن ادم را از زمین جدا می‌کند، گویی به اوج روحی می‌رسیم. امیدوارم به زودی این اتفاق بی‌افتد و ما بتوانیم صدای تک خوانی بانوان را روی صحنه بشنویم.
چطور وارد حوزه موسیقی شدید؟ از تجربه شاگردی استاد نوری بگویید؟
در خانواده من همه اهل آواز و موسیقی بودند و از کودکی متوجه استعداد من در امر موسیقی شدند. من ابتدا به کلاس‌های استاد فقید محمدنوری فرستاده شدم و بعد از مدتی به صورت جدی و تخصصی آواز کلاسیک را نزد خانوم کاراپتیان آموزش دیدم و در کرهای مختلف حضور داشتم. در این راه خانواده بسیار حامی و مشوق من بودند.
استاد نوری بسیار به شاگردانشان توجه می‌کردند و برای پیشرفتشان تلاش می‌کردند و برخوردشان با شاگردانشان بسیار مهربانانه بود، به صورتی که بین استاد و شاگردانشان حس پدر و فرزندی وجود داشت.
انتهای پیام/
