به گزارش خبرگزاری شنو، محسن شریفیان را میتوان نامی در موسیقی ایران دانست که یکتنه تلاشهای بیحد و اندازهای در زمینهی موسیقی فولکِ ایران انجام داده و توانسته موسیقی جنوبِ ایران را از مهجوریت برهاند؛ پس از او بود که گروههای دیگری از جنوب ایران (البته کمابیش شبیه او) سربرآوردند و توانستند فعالیتِ خود را آغاز کنند؛ موفقیتهای این گروه شاید مشوقی برای دیگر گروههای موسیقی فولک هم بود؛ اما هنوز که هنوز است هیچ سازی در هیچ منطقهی ایران به اندازهی «نیانبان» که سازِ تخصصی اوست، شناختهشده نیست. او به تازگی کنسرتهای متعددی را در امریکا، کانادا و استرالیا به اجرا درآورده که با استقبالِ فراوانی نیز مواجه شده است و قرار است چند اجرای دیگر نیز در استرالیا داشته باشد. او خود اهمیتِ این کنسرتها را در این میداند که یک گروه موسیقی فولک بدون حمایت دولتی توانسته کنسرتهای مستقلی در چند کشورِ جهان که همواره جولانگاهِ هنرمندانِ بزرگِ و ستارههای موسیقی است، برگزار کند؛ این هنرمند شناختهشدهی موسیقی نواحی ایران، در این باره میگوید: «این کنسرتها اگرچه به نامِ «لیان» و گروه ما رقم خورده است؛ اما میتواند به عنوانِ یک اتفاق تلقی شود و این پیام را بدهد که جامعهی ایران میتواند از پتانسیلی که موسیقی نواحی ایران دارد، بهرهی بیشتری بگیرد و آنان که در سیاستگزاریهای موسیقی نقش دارند، توجه بیشتری به این موسیقی داشته باشند. موسیقی نواحی ما بیش از هر سبکِ دیگری بکر است و میتواند در دنیا مورد استقبال قرار گیرد.»
پس از برگزاری این کنسرتها، بسیاری از رسانههای کشورهای امریکا، استرالیا و کانادا دربارهی آن نوشتند و از آن به عنوانِ یک اتفاقِ ویژه یاد کردند. این در حالی است که یک نوازندهی بینالمللی نیز آنان را همراهی میکرد.
در استرالیا گروهِ لیان در سالنی سه هزار نفره به اجرای برنامه پرداخت و یکی از بزرگترین کنسرتهای این گروه در مقیاسی بینالمللی رقم خورد.
در این برنامهها آکا صفوی به عنوان خواننده گروه، مرتضی پالیزدان و محمود بردک نیا نوازنده های سازهای کوبهای و لیانا شریفیان نوازنده عود و نی انبان به همراه سه نوازنده بومی مهمان، محسن شریفیان را همراهی کردند. ضمن اینکه محمد بحرانی؛ هنرمند و صداپیشه محبوب ایرانی نیز در این اجرا بار دیگر لیان را همراهی کرد.
هم نوازی و اجرای ویلیام بارتون (موسیقیدان مطرح استرالیایی و نوازنده متبحر و سرشناس ساز دیجیریدو) با گروه موسیقی لیان و گفتوگوی دو ساز اصیل و بومی مردمان دو قاره متفاوت از ویژگیهای این برنامه بود.
این گروه خود دربارهی این کنسرت نوشته است: « سازهای نی جفتی جنوب ایران و دیجیریدوی استرالیاییها که از نفس نوازنده ها، نوا می سازند برای اولین بار در سطح بین المللی، گفتمانی جذاب از جنس همسرایی و صلح جهانی را رقم خواهد زد. همنشینی این دو ساز آمیختن نواهای مردمانی است که در فاصله جغرافیایی قابل تأمل، هر ۲ دل به دریاها سپرده اند و نواسازی متاثر از این دلسپردگی، ریشه در اشتراکات فرهنگی آن ها دارد.»
دیجیریدو ساز بومیان استرالیا با قدمتی ۱۵۰۰ ساله است که به عنوان ساز همراهیکننده برای آوازها و داستانسراییها استفاده میکردند و با شنیدن نواهای آن به هم دلی با طبیعت میپرداختند که در آخر به تقلید از صداهای و نواهای عناصر موجود در طبیعت منجر میشد. در این راستا نوازنده دیجیریدو با شگردهای خاص تنفسی و تغییر شکل دهان، صداهای مختلف را خلق می کند.»
کنسرتهای این گروه در خارج از کشور همچنان ادامه دارد و قرار است روزهای دهم آذر در ملبورن، دوازدهم آذر در بریزین و نوزدهم آذر در سیدنی استرالیا کنسرت هایی را برگزار کند.
این اما تنها استرالیا نبود که اتفاقی ویژه برای «لیان» فراهم آورد. در کانادا هم اوضاع به همین منوال بود. احسان امیدی، فرزاد خورشید سوار و سردار جان محمدی گروه را در این کشور همراهی کردند.