به گزارش خبرگزاری شنو ؛ ستار هُشیاری‌پور از نوازندگان و هنرمندان اصفهانی که طی سال‌های اخیر فعالیت‌های متعددی را در عرصه‌های آموزشی و اجرای موسیقی ردیف دستگاهی ایران داشته در گفت‌وگو با خبرنگار ضمن معرفی تازه‌ترین فعالیت‌های خود در عرصه موسیقی گفت: خوشبختانه پس از انتشار کتاب «چهل تمرین تار و سه‌تار» که مدتی پیش منتشر شد، این اثر پژوهشی به دلیل استقبال مخاطبان به چاپ دوم رسید. شرایطی که برایم باعث افتخار بزرگی است و امیدوارم توانسته باشد مورد توجه مخاطبان و علاقه‌مندان موسیقی ایرانی قرار گرفته باشد.
وی در توضیح جزییات این کتاب آموزشی اظهار کرد: در میان کتاب‌های آموزشی تار و سه‌تار از کتاب‌های مرحوم استاد وزیری، هنرستان موسیقی و استاد حسین علیزاده که همگی بی‌نظیر هستند شاید جایی برای این کتاب آموزشی نبود اما از آنجا که اجرای دروس استادهایی چون وزیری، حسین علیزاده و سایر استادها، گاهی برای هنرجویان بسیار دشوار است لازم دیدم اتودهایی برای تقویت و آماده‌سازی پنجه و مضراب بنویسم. به هر حال آثار بزرگان موسیقی ما از هر سازی، نیاز به داشتن قوت پنجه و زخمه دارد و به جز تمرین منظم نیاز به تمرین اتودهایی ساده نیز هست که در این مجموعه سعی بر آن بوده تا با آسان‌ترین تمرین‌ها و نیز رعایت تمپو، سرعت پنجه و مضراب بالا رود تا هنرجویان در مقاطع بالاتر از عهده اجرای آثار فاخر و ارزشمند استادهای بزرگ برآیند.
هشیاری‌پور افزود: در هر درس از روش‌های انگشت‌گذاری و مضراب‌های مختلف استفاده شده است. البته این اتودها صرفا دروس کمک آموزشی هستند نه آموزشی که باید در بین کتاب‌های استادها به جهت آماده‌سازی درس‌ها و صلاحدید هنرآموز و به منظور تقویت پنجه و مضراب هنرجو تدریس شود. هنرجو باید اتود را با تمپوی پایین مشق کند و به تدریج با مترونوم، سرعت را تا حد ایده‌آل برساند و همچنین در صورت وجود ضعف‌هایی در پنچه و مضراب، هنرجو می‌تواند ترکیب و روش‌های انگشت‌گذاری و اجرای مضراب را با رعایت استانداردهای موجود تغییر دهد. البته به جز استاد وزیری و استاد علیزاده استادهای کمتری به استفاده از انگشت‌گذاری شست و انگشت چهارم و استفاده از سیم بم پرداخته‌اند که در این مجموعه سعی شده به این مهم توجه شود. امیدوارم کتاب حاضر برای هنرجویان تار و سه‌تار مفید بوده و مقبول اهل هنر قرار بگیرد.
این نوازنده موسیقی ایرانی توصیح داد: چون این کتاب جنبه کمک‌آموزشی دارد لازم به نگارش و توضیح علایم مضراب و انگشت‌گذاری نیست و فقط تاکید بر آن است که هنرآموزان هر درس را با مترونوم و تمپوی پایین تدریس کنند و به تدریج سرعت را به حد مطلوب برسانند.
