به گزارش خبرگزاری شنو، غنا و محتوای فاخر هنر ایرانی بر کسی پوشیده نیست اما گوش مسؤولان نسبت به جایگاه و اهمیت آن سنگین شده و جای خالی بروز و ظهور هنر اصیل ایرانی با هنرهای بی‌محتوا و سطحی پر شده است.
در این صورت پیوند میان جامعه و هنر به ویژه در میان جوانان و نوجوانان خدشه‌دار می‌شود و ناآشنایی و ناآگاهی از هویت و اصالت ایرانی بر تفکر نسل جدید غلبه می‌یابد.
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش
مسعود رضایی نژاد در این باره معتقد است که اگر آدمی از ذائقه چشایی، شنوایی و بینایی اصیل خود دور شود فاصله آن را چیز دیگری پر خواهد کرد و با اشاره به وضعیت کنونی موسیقی ایرانی در جامعه به خبرنگار مهر می‌گوید: من به عنوان مدرس دانشگاه از نوجوانان توقع آشنایی با سازهای ایرانی را ندارم، زیرا از دستگاه‌ها و سازها شناختی ندارند. برای نمونه ارزش قائل نشدن برای غذاهای ایرانی باعث می‌شود که به هات داگ و همبرگر روی آورند.
وی معتقد است که جوانان و نوجوانان باید با سازهای اصیل ایرانی برخورد داشته باشد تا به سمت آنها روی آوردند در غیر این صورت بالفطره نمی‌توانند طرفدار موسیقی و ساز ایرانی باشند.
این کارشناس و پیشکسوت موسیقی با اشاره به حواشی کنسرت‌های اخیر تصریح می‌کند: در دانشگاه‌ها اکنون ۷۰ درصد دانشجوهای موسیقی، دختران و ۳۰ درصد پسران هستند. با چنین جایگاهی که دختران در دانشگاه‌ها دارند آیا می‌توان با حضور دختران نوازنده برخورد داشت و این دوگانگی را توجیه کرد.
تناقض آمار تحصیل‌کردگان موسیقی با سیاست‌های فرهنگی
وی ادامه می‌دهد: این دختران تحصیل کرده کجا می‌توانند توانمندی‌های خود را بروز و به نمایش بگذارند که اگر شرایط برای آنها مهیا نباشد، آثار و آسیب‌های اجتماعی را به دنبال خواهد داشت و گروه‌های زیر زمینی رواج پیدا می‌کنند و مشکلات اخلاقی ایجاد می‌شود.
رضایی نژاد ارزیابی و بررسی کار درست و با محتوا را بر اساس معیارهای فرهنگی کشور و قانون می‌داند و می‌گوید: بارها دیده شده که تشخیص‌های نادرست انگیزه را از افراد کارآمد می‌گیرد و گوشه گیر می‌کند. در واقع ارزش کارهای درست نیز باید شناخته، معرفی و خروجی‌ها ارزیابی شود و حتی با دیگر آثار مقایسه شود.
وی در ادامه تاکید می‌کند که طبق آمار هنرستان موسیقی، هنرآموزان موسیقی به دلیل انسجام ذهنی نمرات بالایی کسب می‌کنند و با انضباط و اخلاق‌مدار و اهل مطالعه هستند و این از آثار و مزیت‌های نوازندگی و ساز زدن است.
خطر فاصله از شعر و ادبیات با پیوند گزینشی
یک استاد موسیقی دیگر در خصوص ایجاد پیوند میان هنر و موسیقی اصیل ایرانی با جوانان و نوجوانان به خبرنگار مهر می‌گوید: به جای موسیقی سنتی بهتر است موسیقی ایرانی به کار ببریم زیرا سنت یک موضوع متوقف شده در گذشته است. همچنین «پیوند» بین موضوعات اصیل زمانی ایجاد می‌شود که ارتباط بین آنها با جامعه مخاطب برقرار شود و باید به وسیله کنسرت‌ها، رادیو و تلویزیون، صدا و سیما و مجلات این ارتباط شکل گیرد که در این صورت پذیرش و مقبولیت هم ایجاد خواهد شد.
وی تصریح کرد: در واقع پیوند گزینشی راه به جایی نمی‌برد و باعث می‌شود که ادبیات و زبان فارسی نیز به خطر افتد و نتوانیم با زبان شعر ارتباط برقرار کنیم؛ در این صورت فرصت به بیگانه داده می‌شود که از زبان خود با ما گفت و گو کند.
مهرداد بابک پور بر این باور است که موسیقی ایرانی با کلام فعلی ما پیوند دارد و به موسیقی باید به صورت واقعی و بدون نیاز به محدودیت‌هایی که غیر متخصصان درباره آن وضع می‌کنند، توجه شود.
اهمیت موسیقی از نگاه ابن سینا
وی برای نشان دادن اهمیت موسیقی از کلام ابن‌سینا وام می‌گیرد و می‌گوید: نقل است که ابن سینا در کتاب خود به موسیقی اشاره داشته و تحلیل کرده که برای صحبت از نوازندگی نیاز به عمر مجدد دارم و این نشان می‌دهد موسیقی موضوع بسیار عمیقی است که با احتیاط به آن ورود می‌کند.
این استاد موسیقی با بیان اینکه یک جامعه دارای تفکرات متنوعی است، گفت: تک صدایی جامعه نشان از مردگی دارد و باید گفت وگوهای مختلف در همه هنرها برقرار باشد تا اینگونه به سمت خلاقیت پیش رود.
به گزارش مهر، نواختن ساز و شنیدن نوای موسیقی بر جان و روح آدمی تأثیرگذار بوده و این گزاره مصداقی است بر سلامت روح و روان و شخصیت هنرمندان شاخص که نشان می‌دهد فارغ شدن از دنیا و توجه به نفس آدمی و معنویات با نوای موسیقی همراه می‌شود. از این رو نمی‌توان تأثیر هنر موسیقی را نادیده گرفت و باید برای آن سیاست‌گذاری کرد که نوجوانان جهت‌دهی درستی به محتوای درست داشته باشند.
