به گزارش خبرگزاری شنو، بر پایه نتایج مطالعه‌ای که در دانشگاه کولورادو در بولدر انجام شده است، گذاشتن ماسک روی برخی از آلات موسیقی می‌تواند به شکلی موثر گسترش کووید-۱۹ را مشابه با استفاده از یک ماسک صورت کاهش دهد.
این پژوهشگران بر سه روش ممکن برای کاستن از گسترش کووید-۱۹ در زمان نواختن سازهای بادی و دهان‌گیردار مختلف، از جمله گذاشتن ماسک بر روی آنها، تمرکز کرده بودند.
دانشمندان در این مطالعه جدید از روشهای متعددی برای ارزیابی گسترش بالقوه SARS-CoV-2 از آوازخوانان و موزیسینهایی که سازهای بادی را می‌نوازد استفاده کردند.
این نخستین مطالعه‌ای است که یافته‌هایی را درباره احتمال گسترش کووید-۱۹ در زمان نواختن آلات موسیقی و روشهایی که می‌توانند به شکلی موثر احتمال انتقال آلودگی را کاهش دهند گزارش می‌دهد.
بنا بر این مطالعه، شیلدهای صورت و پیکسلی‌گلس (Plexiglass ) برای چاره‌جویی درباره ریسک انتقال کووید-۱۹ چندان مفید نیستند چرا که، به بیانی ساده، هوای بازدم به راحتی این ابزارها را دور می‌زند و به صورت می‌رسد.
در عوض، چند فوت فاصله نگه داشتن بین آوازخوانها و موزیسینها به کاهش ریسک کمک می‌کند، همانطور که اجرای موسیقی در بیرون از ساختمان و محدود کردن مدت زمان صرف شده برای اجرا در کنار یکدیگر می‌تواند چنین کاری کند.
این پژوهشگران درباره جلساتی که در داخل ساختمان به انجام می‌رسند، می‌گویند که موزیسینها باید کمتر از ۳۰ دقیقه را صرف اجرا در کنار یکدیگر می‌کنند، در حالی که این محدودیت زمانی به کمتر از ۶۰ دقیقه در اجراهای فضای باز جهش پیدا می‌کند.
همچنین این مطالعه دریافت که علاوه بر فاصله‌گذاری اجتماعی و محدودسازی زمان نواختن سازها، یک ماسک که به شکلی مناسب ساخته شده و در انتهای ساز بادی قرار داده شده باشد نیز، از طرق کاه سرعت ذرات، به کاهش گسترش کویید-۱۹، حذف برخی از ذرات و محدودسازی فاصله‌ای که می‌توانند گسترش یابند کمک کند.
یافته‌های این تحقیق گویای آن است که اجراهای موسیقی زنده به طور بالقوه می‌تواند در صورتی که تلاشهای موثری برای کاهش ریسک به اجرا در آمده باشند ادامه پیدا کند.
انتهای پیام/
