کیوان ساکت با بیان این نکته که هنرمندان خود به تنهایی نمیتوانند به معرفی ساز خود بپردازند، گفت: صدا و سیما به عنوان اشاعهی دهندهی بخش مهم فرهنگ ملی هر کشوری میتواند نقشی مهم داشته باشد. اما امروزه ما میبینیم نهادی است که انتظارات حوزهی موسیقی را نه تنها برآورده نمیکند، بلکه در بسیاری موارد پایمال هم میکند.
اخیرا «هنر ساختن و نواختن ساز عود» به صورت مشترک با سوریه به فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو راه پیدا کرده است؛ سازی که شاید به دلیل محبوبیت بسیارش در کشورهای عربی، به اشتباه گمان بر این باشد که از آن مناطق وارد ایران شده و این در حالی است که این ساز اصالتی ایرانی دارد. حال در شرایطی که این ساز مشترکا با یک کشور عربزبان به ثبت رسیده و از آنجا که این ساز در اصل ایرانی است، برخی سوال میکنند که چرا «هنر ساختن و نواختن ساز عود» با یک کشور عربزبان به ثبت رسیده است؟
هوشنگ کامکار قطعه «فغانستانی دیگر» را برای ارکستر سمفونیک و ساز عود تولید و آن را و به مردم ستمدیده و رنجکشیده افغانستان تقدیم کرده است.