به گزارش خبرگزاری شنو، امسال، پانزدهمین دوره ازجشنواره موسیقی جوان برگزار و هنرجوانان علاقه‌مند ارزیابی می‌شود؛ اما نقش جشنواره‌ها در معرفی و زنده نگه‌داشتن موسیقی نواحی کدام است؟ این پرسشی است که با چند نفر از نوازندگان و فعالان موسیقی بومی در میان گذاشته شده.
محسن شریفیان، این نوع موسیقی را به یک نگین زیبا، رنگارنگ و درخشان تشبیه می‌کند و می‌گوید: «ما باید از این نگین زیبا مراقبت کنیم و قدر و ارزش آن را بدانیم؛ اما این اتفاق، چنان که باید و شاید نمی‌افتد و نه مردم نه مسئولان، اهمیت چندانی برای موسیقی بومی قائل نیستند.»
جشنواره‌‌های مختلف موسیقی، چه فجر چه نواحی چه جوان، باید اهمیت موسیقی نواحی را نشان دهند و کاری کنند که اعتماد به نفس جوان‌ها بالا برود؛ به‌عبارتی نباید کار و هنر و ساز نوازندگان بومی را بی‌اهمیت جلوه دهیم و به‌گونه‌ای رفتارکنیم که انگار لطف بزرگی درحق موسیقیدان‌های بومی کرده و بر آنها منت گذاشته‌ایم.
شیوه برگزاری جشنواره موسیقی جوان
شریفیان به شیوه برگزاری جشنواره موسیقی جوان اشاره و بیان می‌کند: «بهتراست بخش مقدماتی این جشنواره درمرکز هر استان برگزار شود تا هم هنرمندان شرکت‌کننده ناچارنشوند از راه‌های دور و نزدیک خود را به تهران برسانند؛ هم برگزارکنندگان، هزینه کمتری را پرداخت می‌کنند.
به این ترتیب بهتراست برگزارکنندگان جشنواره به یک بازنگری در شیوه اجرا بپردازند یا تمهیدات بیشتری را برای شرکت‌کنندگان فراهم آورند.»
موسیقی نواحی، هویت و فرهنگ ما را روایت می‌کند
محمد ذوالنوری، نوازنده تار و تنبور نیز معرفی موسیقی نواحی و ارزش‌های آن به جوانان را ضروری می‌داندو معتقد است: «نسل جوان زمانی قدرموسیقی نواحی را می‌داند که با ارزش‌های آن آشنا شود و بداند که موسیقی محلی هم، ساختار و ویژگی‌های خاص خود را دارد و همچنان زنده و جاری است و می‌تواند با مخاطب خود ارتباط برقرار کند.
به‌عبارتی ما نباید ریشه‌ها و موسیقی نیاکان خود را فراموش کنیم. موسیقی بومی، تاریخ و فرهنگ ما را در گوشه گوشه ایران روایت می‌کند.»
بخش موسیقی نواحی جشنواره جوان
آهنگسازآلبوم «یک قافله دل» به بخش موسیقی نواحی جشنواره جوان اشاره و بیان می‌کند: «طبیعی است که نمی‌توان نقش جشنواره‌ها را درمعرفی این ارزش‌ها نادیده گرفت. دراین میان، جشنواره موسیقی جوان از جایگاه و اهمیت ویژه‌ای برخورداراست. چراکه جوان‌ها را مخاطب قرارداده؛ اما لازم است تأثیرجشنواره‌ها مقطعی وکوتاه مدت نباشد بنابراین ضرورت دارد جشنواره‌ها از برگزیدگان خود حمایت بیشتر و بهتری کنند و زمینه‌ای را فراهم آورند که کارهاشان در قالب آلبوم منتشر شود یا فضایی در اختیار برگزیدگان قرار بگیرد تا به اجرای کنسرت بپردازند.»
به‌گفته ذوالنوری، حمایت از موسیقی بومی به یک عزم ملی نیاز دارد و تا زمانی که نهادهای مختلف چون صدا و سیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری‌ها دست به دست هم ندهند، اتفاق خوشایندی نمی‌افتد.
طبیعی است که در این میان، صداوسیما بیشترین و مهم‌ترین نقش را برعهده دارد و باید بخشی را به موسیقی نواحی اختصاص دهد و برنامه‌هایی درخور شأن و جایگاه هنرمندان بسازد و پخش کند. آن هم در شرایطی که جوان‌ها و نوجوان‌های ایرانی آن اندازه که سازهای غربی را می‌‌شناسند. دوتار و تنبور و کمانچه را نمی‌شناسند و نمی‌توانند با آن ارتباط برقرارکنند. انگاردرنهایت باید یک نفر که رأی و نظرش مرجعیت دارد، موسیقی را بلامانع بداند و بگوید که می‌شود ساز را نشان داد و از رسانه ملی برنامه زنده موسیقی پخش کرد و به فکر جا و مکان و معیشت اهل موسیقی بود.
داور پانزدهمین دوره ازجشنواره موسیقی جوان
داور پانزدهمین دوره ازجشنواره موسیقی جوان به کیفیت آثار رسیده اشاره وبیان می‌کند: «امسال، آثاری که به دبیرخانه جشنواره ارسال شده تا مورد ارزیابی قرار گیرد به مراتب بهتر شده و نسبت به سال‌های پیش، رشد چشمگیری داشته. انگار شرکت‌کنندگان با وسواس بیشتری به انتخاب و اجرای قطعات دست اول منطقه خود پرداخته‌اند.
انتهای پیام/
