به گزارش خبرنگار خبرگزاری شنو؛ تیتراژ برنامهها و علیالخصوص سریالهای تلویزیونی، همیشه فرصتی جذاب و قابل اعتنا برای اهالی موسیقی است بلکه بتوانند خودی نشان دهند. شاید به همین دلیل است که خود خوانندگان نیز دم از مافیا در این بخش میزنند و برخی اتفاقا در این حوزه خیلی هم پرکارند!
هر از گاهی نیز صداهایی شاید جذاب اما کمتر شناخته شده بر سر این تولیدات مینشیند که شائبهها را دوچندان میکند؛ حرف و حدیثهایی مبنی بر اینکه چه بسا خواننده به تهیهکننده پولی داده و شاید هم کاری مفت و مجانی را تقدیم صاحب سریال کرده باشد.
در بین سه سریال تلویزیونی این شبهای تلویزیون، سریال «بیگانهای با من است» از صدایی نسبتا ناآشنا استفاده کرده؛ مجید حسینخانی خوانندهای خوشصداست اما دلیل انتخاب او به نظر نکته دیگری است!
بهروز مفید، تهیهکننده سریال درحال پخش شبکه دو سیما در اینباره گفت: من اصلا مجید حسینخانی را نمیشناختم و در واقع پس از رد پیشنهاد خوانش تیتراژ سریال توسط چهار خواننده دیگر، این بخش از سریال به او رسید.
وی افزود: ابتدا به سالار عقیلی و محمد معتمدی که اتفاقا سابقه همکاری با همدیگر را داریم، پیشنهاد خواندن تیتراژ «بیگانهای با من است» را دادم اما رقمی که این خوانندگان تقاضا میکنند، نزدیک به ۵ یا ۶ برابر بودجهای است که صداوسیما برای این بخش به منِ تهیهکننده میدهد.
مفید اضافه کرد: بعد از عدم توافق با این دو خواننده، سراغ دو چهره معروف دیگر هم رفتم که یکی رسما عنوان کرد برای تلویزیون نمیخواند و دیگری هم به خاطر قرارداد با شرکت موسیقی حامیاش، اجازه همکاری با گروه ما را پیدا نکرد.
تهیهکننده «بیگانهای با من است» اینگونه گفت: مجید حسینخانی را نیز گروه موسیقی سریال، معرفی کرد و با همان رقم تخصیصیافته تلویزیون برای تیتراژ، قطعهای را خواند که برای من قابل قبول است بویژه اینکه جنس و شعر این قطعه به قصه سریال میخورد. حداقل چیزی که ما میخواستیم براورده و موسیقی قابل قبولی شده است.
مفید در پایان اینگونه نیز مدعی شد: من چیزی به عنوان مافیا در مورد سریال خودم ندیدم. پیشنهاد دادم اما چند خواننده مطرح، قبول همکاری نکردند. چه ایرادی دارد به خوانندههای جوان فضا بدهیم. مگر چهرههای فعلی روزی به دنبال همین فرصتها نبودند؟مهم این است که اگر چنین امکانی به جوانترها میدهیم، بعد هم بتوانیم از کارشان دفاع کنیم همچنان که تیتراژ «بیگانهای با من است» را قابل دفاع میدانم.
