به گزارش خبرگزاری شنو، علی رهبری (رهبر ارکستر بینالمللی و آهنگساز) به تازگی برای ضبط دو اثر خود «بلبلهای پارسی» و «غم نامه پارسی» به شهری کوچک در اوکراین رفته است.
علی رهبری فارغ التخصیل هنرستان عالی موسیقی ملی و آکادمی موسیقی و هنرهای زیبای شهر وین، رییس هنرستان عالی موسیقی ملی و کنسرواتوار تهران بعد از استاد دهلوی و پورتراب در سن ۲۵ سالگی به مدت ۳ سال بود.
او همچنین برنده مدال طلا برای ایران در مسابقات جهانی رهبری ارکستر در فرانسه، برنده مدال نقره برای ایران در مسابقات جهانی رهبری ارکستر در سویس است.
رهبری در رابطه با تازه ترین آثار خود گفته است: «غم نامه پارسی» جزو آخرین آثار من است. این اثر بر پایه موسیقی ایرانی است؛ زیرا من از کودکی در فضای موسیقی ایرانی بزرگ شدهام و پیش از اینکه به عنوان رهبر ارکستر فعالیت کنم آهنگساز بودهام و رشته تحصیلی ام نیز آهنگسازی بوده است. در زمان قرنطینه بسیاری از کنسرتهایم لغو شد و زمان زیادی به دست آوردم که توانستم از آن برای آهنگسازی استفاده کنم. «غم نامه پارسی» حدود ۷۸ دقیقه و «بلبلهای پارسی» ۲۲ دقیقه است.
وی ادامه داد: با وجود اینکه آهنگسازی من در حوزه موسیقی ایرانی است ولی قطعه «بلبلهای پارسی» به گونهای نوشته شده که نوازندگان ارکستر این شهر کوچک خیلی با عشق و علاقه ضبط اثر را به انجام رساندند و کار را دوست داشتند. برایم خیلی مهم بود که بدانم غیرایرانیها کار را به چه صورت خواهند دید؛ به خصوص اینکه این اثر روی شعر مشهور سعدی «به جهان خرم از آنم که جهان خرم از او است» نوشته شده است. این شعر به گونهای است که گویا سعدی آن را برای یک قطعه موسیقی نوشته است و آن قدری برای موسیقی مناسب است که آهنگسازی برای اپراهای ایتالیایی راحت است.
قطعه «بلبل های پارسی» برای برادران سعیدی نوشته شده است. قرار است این دو برادر در ایران برای ضبط به استودیو بروند، علی رهبری نیز به صورت آنلاین روی کار نظارت خواهند داشت.
رهبری پیرامون «غم نامه پارسی» گفته است : پایه موسیقی «غم نامه پارسی»، موسیقی ایرانی است که آن را به صورت پلی بک به اتمام میرسانیم؛ یعنی اکنون تمام بخش ارکستر را ضبط کردهایم. سولیستهای آن دو نفر در وین، یک نفر در آلمان و یک نفر در تهران هستند. برای بخش کر نیز قرار شده با آقای عمرانلو کار کنیم. درواقع هدفم این بود برای این پروژه تا آنجا که ممکن است از ایرانیها استفاده کنم و حدس میزنم افرادی که انتخاب شدهاند بتوانند کار قابل قبول و خوبی را عرضه کنند ولی اگر اینگونه نباشد همکاری نخواهیم داشت.
رهبری در توضیحات بیشتر درباره این اثر گفت: این قطعه برای گروه بزرگ کر نوشته شده که بخش خشایار شاه در صدای تنور با حضور آقای فکری انجام میشود. روح داریوش نیز در این کار ظاهر میشود که صدای باس باریتون آن را عملی میکند. بخش آتوسا دختر کوروش کبیر و همسر داریوش و مادر خشایار شاه را صدای سوپرانو توسط یک خواننده ایرانی آمریکایی اجرا میشود. یکی از خصوصیات این نمایشنامه این است که از ایرانیها به خوبی یاد میکند باوجود اینکه به یونان حمله کرده و لطمات زیادی را وارد ساختهاند. در پایان این اپرا وقتی که خشایار شاه بازمیگردد، یاران او به دورش عزاداری میکنند که شباهت زیادی به عزاداریهای امروزی ما دارد.
این هنرمند درباره اینکه چرا این دو قطعه را در ایران ضبط نکرده است؟ بیان کرد: قطعا امکان انجام این کار وجود داشت ولی افرادی در ایران هستند که نیاز دارند آثارشان ضبط و از آنها حمایت شود. به همین دلیل ترجیح دادم این کار را در تهران انجام ندهم؛ چون در نهایت برای ضبط قطعاتم در خارج از ایران از من حمایت میشود. طی سالهایی که فعالیت کردهام هیچگاه از طرف ایران از من حمایتی صورت نگرفته است.
رهبری پیرامون ارکستر سمفونیک تهران اظهار کرد: در صد سال گذشته ارکستر سمفونیک تهران درباره انتخاب رهبر ارکستر خیلی جدی نبوده است. تجربه اکثر رهبرهای آن یا تنها در حد خود ارکستر سمفونیک تهران بوده یا رهبران افرادی بودهاند که پیشنهاد بهتری از ارکستر سمفونیک تهران نداشتهاند. در ایران هیچ گاه به دنبال رهبرهای خوب نرفتهاند. یک ارکستر درجه یک تمام وقت کار میکند ولی ارکستر سمفونیک تهران هنوز هم نیمه وقت است. از طرفی ارکستر ملی را هم تشکیل دادهاند که بیشتر نوازندگان آن با ارکستر سمفونیک تهران یکی است؛ تنها دستمزد و برنامه فعالیت آنها را تقسیم کردهاند. تنها چاره ارکستر سمفونیک تهران یک مدیر هنری حرفهای با اختیار تام است. همچنین این ارکستر به یک شورای نظارت نیاز دارد نه به شورای دخالت. اعضای شورای کنونی هیچکدام صلاحیت کافی ندارند. در هیچ جای دنیا شورایی خارج از ارکستر بر آن نظارت نمیکند.
انتهای پیام/
