به گزارش خبرنگار خبرگزاری شنو، تیتراژخوانی برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی طی سالیان اخیر هیچگاه رویه مشخص و منظمی به خود نگرفته و گاه در این بین، صداهایی بر تیتراژ مجموعه‌های نمایشی و خصوصا برنامه‌های مختلف می‌نشیند که در عالم واقعیت نیز هویت مشخصی ندارند. بر این اساس هم این سوال پیش می‌آید که رویه انتخاب فلان خواننده برای این سریال و برنامه چیست؟
هرچند در بین تیتراژها چه بسا خوانندگان معروف و شاخصی نیز دیده می‌شوند که حضورشان امتیازی برای آن اثر خواهد بود که چنین امری بر سریال‌های شبانه کنونی نیز عیان است، اما همچنان نمی‌توان عدم برنامه‌ریزی و شاید بازار غیرمعمولی که به راه افتاده را نیز انکار کرد.
پول می‌دهند تا صدایشان تبلیغ شود
امیر تاجیک خواننده مطرح دهه ۷۰ که هم‌اکنون هم با حضور در برنامه‌های پرمخاطب سیما به اجرای برنامه می پردازد، با اشاره به تاثیر روابط برای انتخاب خواننده تیتراژ سریالها به خبرنگار شنو گفت: خواننده حرفه‌ای حواسش هست که وارد این ماجرا نشود. گرچه من نیز می‌دانم که روابط در حوزه تیتراژخوانی وجود دارد. همینطور هم که باعث شده برخی به اسم خواننده حتی حاضر شوند به فلان تهیه‌کننده پول هم بدهند تا صدایشان تبلیغ شود.
وی افزود: خواننده حرفه‌ای دستمزد کارش را به شکل منطقی می‌گیرد و قاطی این ماجرا نمی‌شود. البته متأسفانه تهیه‌کنندگان و فیلمسازانی داریم که سواد موسیقایی ندارند و تیتراژ مجموعه‌های خود را به افرادی می‌سپارند که کیفیت کاری‌شان پایین است.
تاجیک ادامه داد: خب این سریالساز و برنامه‌ساز به قول معروف از خدایش هم هست که برای تیتراژش پولی هم به کسی ندهد، چه رسد به اینکه فلان خواننده تازه‌کار حاضر باشد مبلغی هم پرداخت کند! این ماجرا از سالیان قبل وجود داشته است.
اجر خواننده را از بین نبرید
خواننده تیتراژ برنامه تلویزیونی «عطسه» عنوان کرد: این رویه را جز با نظارت نمی‌توان حل کرد و این نیز برعهده خود صداوسیماست که فکری به حال این ماجرا کند. وگرنه عاقبتش ماجرا همین می‌شود که روابط جای کیفیت را می‌گیرد و هر صدایی نیز روی انتن می‌رود.
این خواننده اینگونه نیز یادآور شد: تلویزیون نباید مسیری ایجاد کند که این ماجرا به راه افتد؛ باید این ماجرا را دست بگیرد نه اینکه فضا جوری شود که خواننده برای تیتراژخوانی پول بدهد، تهیه‌کننده هم از خداخواسته قبول کند و در نتیجه موسیقی آن برنامه خراب شود.
امیر تاجیک بنابراین اعتقاد داشت: موسیقی و حتی تیتراژها بخش زیادی از جذب مخاطب برنامه و سریالها را دربرمی‌گیرند اما وقتی برخی تولیدات تلویزیونی سراغ خواننده حرفه‌ای نروند، اجر و قربت خواننده هم ازبین می‌رود و کیفیت موسیقی آثار هم نازل می‌شود.
