خبرگزارش خبرگزاری شنو،حسین دی‌پیر گفت: ایران به دلیل برخورداری از بزرگ‌ترین تمدن بشری در تاریخ هخامنشیان از سپیده دم تاریخ با موسیقی جنگی و حماسی آشنا بوده است. در زمان جنگ جهانی دوم، ایران در عین بی‌طرفی بیش‌ترین آسیب را دید. بسیاری از کشورهای جهان به منطقه‌ی سکونت و زندگی ما نظر دارند.
این کارشناس موسیقی با اشاره به این که ایران از نظر جنگی همیشه در حالت آماده باش است، گفت: تمدن ایران همیشه و در طول تاریخ توانسته خوبی‌های سایر تمدن‌ها را به خود جذب کند و بدی‌های موجود را دور نگه دارد. لشکر کوروش برای ترساندن دشمن از سازهایی با صدای مهیب استفاده می‌کرد. موسیقی در فرهنگ ایران جایگاه بسیار ویژه و رفیعی دارد. بسیاری از سازهای مرتبط با موسیقی جنگی در ایران هنوز مورد استفاده هستند.
وی با بیان این که «کرنا» یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین سازهای جنگ در ایران است، توضیح داد: این ساز جسه‌ی بسیار بزرگی دارد و باید با اهتمام به اصول و آداب خاص نگهداری شود. «کرنا» صدای ملودیک – توانایی نواختن ردیف‌های موسیقی ایرانی – ندارد و بیشتر از نظر پُرکننده و حجم صدا حائز توجه است.
مسئول ارزیابی برنامه‌های موسیقایی دفتر موسیقی سازمان صدا و سیما تاکید کرد: جنگ یکی از سرگذشت‌های محتوم ایران بوده است. جنگ برای ما ایرانی‌ها موضوعی ناآشنایی نیست و در تاریخ، ما جنگهای متعددی را تجربه کرده‌ایم. هنرمندان ایرانی همیشه در فرآیند جنگ یا کشورگشایی‌های تاریخی در کنار ملت ایران بوده‌اند.
دی‌پیر گفت: در زمان دفاع مقدس «ارکسترهای نظامی» یکی از مهم‌ترین مراجع تولید موسیقی بودند. «علی‌اکبر دلبری» از جمله رهبران اکستر موسیقی جنگ بود که با الهام از مارش‌های نظامی مختلف آثار متعدد و خوبی را در حوزه موسیقی جنگ و حماسی تولید کرده است.
انتهای پیام/
