به گزارش خبرنگار خبرگزری شنو، آلبوم موسیقی «شاید هرگز تو را نبینم» به آهنگسازی صبا علیزاده فردا،پنجشنبه ۱۷ تیر در پلتفرم‌های جهانی موسیقی منتشر خواهد شد.
«شاید هرگز تو را نبینم» که توسط نشر سیمرغ واقع در هامبورگ آلمان به صورت نسخه دیجیتال و صفحه‌ی گرامافون منتشر می‌شود دومین اثر از این آهنگساز است و شامل ۹ قطعه می‌شود.
در توضیحات تکمیلی این آلبوم آمده است:
صبا علیزاده در این آلبوم نیز همانند اثر قبلی‌اش علاوه بر موسیقی الکترونیک، از ساز کمانچه بهره برده و علاوه بر آن یک قطعه را با همکاری روژین شرفی (آهنگساز الکترونیک) ساخته و پرداخته است.
آندریاس اشپکتل هم که پیش از این در کنسرت «یادهای پراکنده» به عنوان نوازنده و خواننده حضور داشت، در دو قطعه از آلبوم تازه صبا علیزاده به عنوان خواننده شرکت کرده است.
هر یک از قطعات آلبوم «شاید هرگز تو را نبینم» علاوه بر فضای موسیقایی متفاوت، روایت داستانی و صوتی خاص خود را دارند. به عنوان مثال در قطعه «سکوت‌های در میان»، آهنگساز با انتخاب و برش سکوت‌های بین سخنرانی سیاست‌مداران دوران رایش سوم (نازی ها) و پخش دوباره آنها در بناهای معماری همان دوران و ضبط طنین این صداها تلاش کرده تا قطعه‌ای تازه خلق کند که فضایی ملانکولیک و تأثیرگذار ایجاد کرده است.
«شاید هرگز تو را نبینم» به کتاب شعری شباهت دارد که صبا علیزاده آن را طی ۲ سال سروده است.
همزمان با انتشار نسخه دیجیتال و صفحه‌ی گرامافون، نسخه صوتی این اثر در سامانه های داخلی دانلود قانونی آثار موسیقایی هم هم قابل دسترسی است.
به زودی لوح فشرده آلبوم نیز در ایران با همکاری کارگاه نوفه منتشر خواهد شد که اخبار آن متعاقباً اعلام می‌شود.
آندیاس اشپکتل، تحصیل‌کرده‌ی رشته‌ی علوم‌رسانه در کشور اتریش است که هم‌اکنون در برلین زندگی میکند.
او در خلال سال‌های گذشته به صورت مدعو در بنیاد‌های فرهنگی مانند موسسه‌ی گوته و سرویس تبادل فرهنگی آلمان «دآد» در کشور‌های گوناگونی مانند ایتالیا، غنا، مصر، سودان و بریتانیا حضور یافته است. به طوری که در اسکندریه به برگزاری یک ورک‌شاپ [کارگروه] در کتابخانه‌ی شهر به همراه دانشجویان رشته‌ی موسیقی و آهنگسازی قطعاتی پرداخت که پس از آن در تالار اصلی کتابخانه اجرا شد.
او در خرطوم، پایتخت کشور سودان ورک‌شاپی را در دانشگاه موسیقی آن کشور برگزار کرد و همچنین در محل یک مدرسه‌ی ابتدائی حضور یافته و به ضبط مجدد بعضی از ترانه‌های خود را با کودکان رده‌ی سنی ۷ تا ۱۰ سال پرداخت. او در دانشگاه آستون، برمینگام انگلستان نیز به ارائه‌ی دوره‌ی درسی دو‌هفته‌ای درباره‌ی فرهنگ عامه‌پسند [پرطرفدار؟!] آلمان و اتریش پرداخت و درباره‌ی تاثیرپذیری آثار خو در شرایط جاری رخدادهای سیاسی در کشور آلمان به سخنرانی پرداخت. او در ترم بهار سال ۲۰۱۷ برای تدریس مجدد این دوره حاضر خواهد شد.
او در ماه‌های سال ۲۰۱۶، در حال تولید موسیقی زمینه برای چیدمان مشترک معروف خود «پیه‌زا گارافلو» با هنرمند آلمانی الوه ژانش، در پالرمو مرکز سیسیلی اقامت داشت. آندریاس اسپگتل همچنین به صورت متداول در جلسات بحث پیرامون موضوعات متفاوتی مانند تولید‌موسیقی یا در زمینههای ادبیات، شعر و سیاست در نقاط متفاوتی از کشور‌های آلمان و اتریش شرکت میکند.
هم اکنون، او در روزنامه‌ها و نشریات آلمانی و همینطور در سامانه‌های اینترنتی [برخط/ آنلاین] مانند اشپیگل، فالتر و اف‌ام۴ درباره‌ی موسیقی و ادبیات به نوشتن مقاله می‌پردازد.
او اخیرا به همراه گروه خود «یا، پانیک» کتابی را با عنوان FUTUR II منتشر نموده‌اند که در سرتاسر آلمان، اتریش و سوییس موفق به دریافت تحسین منتقدان قرار گرفت.
گروه «یا، پانیک» میان هم‌نسلان او در آلمان به عنوان یکی از تاثیر‌گذارترین گروه‌های موسیقی محسوب می‌شود. آنها بارها به دسته‌بندی بالا در لیست فروش در کشور آلمان، اتریش و هلند رسیده و در زمان ۱۰ سال فعالیت خود، تعداد ۵ آلبوم موسیقی منتشر کرده‌اند.
او از سن ۶ سالگی شروع به نوازندگی پیانو کرد و ساز خود را در ۱۰ سالگی به گیتار تغییر داد. او تا سن ۲۲ سالگی به نوازندگی گیتار در کسرواتوار جوزف هایدن در آیزن‌اشتات اتریش پرداخت، او همچنین در طی این سالها به صورت خودآموخته نوازندگی درامز و باس‌الکتریک را فرا گرفت. علایق او در سال‌های اخیر در زمینههای تولید موسیقی و موسیقی الکترونیک گسترش یافته است. او تعداد دو آلبوم موسیقی برای خواننده‌ی مورد‌تحسین آلمانی «کریستیاننه روسینگر» تنظیم و تولید کرده است، ولی اولین آلبوم تکی خود را در سال ۲۰۱۵ پخش نمود که قسمت عمده‌ای از نوازندگی سازهای آن را خود به تنهائی بر عهده داشته است. این آلبوم تغییر جهتی در حرفه‌ی کاری او بود به طوری که او از ریشه‌های سبکی خود که در آهنگسازی کلاسیک بود به سوی رویکرد دیگری که شامل استفاده از تکنیک‌های سبک قدیمی داب و بکارگیری از میکسر صدا و افکت‌های صوتی گسترده به عنوان ساز اصلی خود می‌باشد. آلبوم او به عنوان خالص‌ترین ترکیب موسیقی امبینت، داب، فولک و موسیقی دهه‌ی ۶۰ ایتالیا
بیشترین علاقه آندریاس، ضبط صداهای پیرامونش ، صدای شهر مکالمات رهگذران و تقریبا هر آنچه که تولید صدا می کند است.فرآیند ضبط صداهای او به عکاسی میماند، چراکه کپسولی صوتی از زمان و موقعیتی که در آن بوده توسط دستگاه ضبط صوت خلق میکند. درست مثل دوربین عکاسی که امکان ادغام کردن چند تصویر در یک فریم را به ما میدهد (super expose)
دستگاه ضبط صوت هم این امکان را به او میدهد با این تفاوت که صداهای روی هم ضبط شده در نهایت فضایی کاملا انتزاعی را می سازند و صداهای اولیه دچار دگردیسی ای کامل می شوند.
انتهای پیام/
